tag:blogger.com,1999:blog-25564931710637311152024-03-06T01:58:16.726+05:30வாரணம்ஊருக்கு நல்லது சொல்வேன்...Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.comBlogger39125tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-28429018004925683842019-08-16T19:34:00.000+05:302019-08-16T19:34:35.191+05:30ச. வெங்கிடசுப்பிரமணியன் (1947-2018)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
அப்பா எங்களைவிட்டுப் போய் இன்றோடு ஒரு வருடம் ஆகிறது. ஒரு மனுஷன் என்ன சொல்கிறான் என்பதைப் பார்க்காதே, அவன் என்ன செய்கிறான் என்பதைப் பார், என்ற கருத்துக்கு அவரைத் தான் எடுத்துக்காட்டாய்ச் சொல்ல வேண்டும்.<br />
<br />
(இன்னும் எழுதுவேன்...)</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-74078005529188052122014-01-15T17:53:00.000+05:302014-01-17T17:56:05.569+05:30Stephen Thangaraj (1987-2014)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<blockquote class="tr_bq">
Stop all the clocks, cut off the telephone,<br />
Prevent the dog from barking with a juicy bone,<br />
Silence the pianos and with muffled drum<br />
Bring out the coffin, let the mourners come. <br />
<br />
Let aeroplanes circle moaning overhead<br />
Scribbling on the sky the message He Is Dead,<br />
Put crepe bows round the white necks of the public doves,<br />
Let the traffic policemen wear black cotton gloves. <br />
<br />
He was my North, my South, my East and West,<br />
My working week and my Sunday rest,<br />
My noon, my midnight, my talk, my song;<br />
<b>
I thought that love would last for ever: I was wrong.</b><br />
<br />
The stars are not wanted now: put out every one;<br />
Pack up the moon and dismantle the sun;<br />
Pour away the ocean and sweep up the wood.<br />
For nothing now can ever come to any good.<br />
<br />
- W. H. Auden </blockquote>
</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-19480781562330326622013-08-11T08:39:00.000+05:302013-11-26T17:26:55.972+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை #7<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">இந்த வாரம் ஒரு நாள் காலை, ட்விட்டரில் நமது <a href="http://twitter.com/subatomic" target="_blank">@subatomic</a> இந்த டெட் பேச்சைப் பற்றிச் சொல்லியிருந்தார். அருமையான பேச்சு. </span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">TED.com பக்கமெல்லாம் போய்ப் பல காலம் ஆகிவிட்டது. இப்போது சில அம்சங்கள் வந்திருக்கிறது. ஒவ்வொரு பேச்சும், எழுத்தாக (Show Transcript) ஆகக் கிடைக்கிறது. ஒளித்துண்டுகளைப் பார்த்து/கேட்டு, அவர்கள் சொல்லவருவதைப் புரிந்து கொள்வது எனக்கு சற்று கடினம். இரண்டு மூன்று முறை கேட்டால் கூட அப்படித்தான். ஆனால், இப்போது எழுத்தாக கிடைப்பதால், அதைக் பதிவு செய்து கொண்டு வாசித்து புரிந்து கொள்வது எளிதாக இருக்கிறது. </span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=MtSE4rglxbY">Alain de Botton, A kinder, gentler philosophy of success</a> என்ற தலைப்பில் பேசியிருக்கிறார். அவரது அருமையான பேச்சிலிருந்து சில வாக்கியங்களைக் கொண்டு ஒரு பதிவைத் தேற்றியிருக்கிறேன். </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>For me they normally happen, these career crises, often, actually, on a Sunday evening, just as the sun is starting to set, and the gap between my hopes for myself, and the reality of my life.</i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">இப்படித்தான் ஆரம்பிக்கிறார். ஆரம்பத்திலேயே மிக நெருங்கி வந்துவிடுகிறார். சில வருடங்களாக – வேலைக்குப் போகத் தொடங்கியதிலிருந்து – ஒவ்வொரு ஞாயிறு மதியமும் எனக்கு இப்படித்தான் இருக்கிறது. நன்றாக சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்தால், ஐந்து நிமிடங்களுக்குள்ளாகவே தூக்கம் வந்துவிடும். ஆனால், தூங்க சில நிமிடங்களில் – 30 நிமிடங்களுக்குள் முழிப்பு வந்துவிடும். திடீரென்ற விழிப்பு. பெரும்பாலும் படியிலிருந்து தடுக்கி விழும் போது, சமநிலை குலைந்து தடுமாறி கையையும் காலையும் கண்டபடி அசைப்போமே அது மாதிரியான திடீர் விழிப்பு. ஞாயிறு இரவுகள் இன்னமும் கொடுமை. ஒரு மணி வரை தூக்கம் வராது. தூக்கம் வராத தினங்களில், தூக்கம் வரவில்லை என்ற வருத்தமெல்லாம் இருக்காது, நாளைக்கு ஆபிஸில் போய்த் தூக்கம் வந்தால்? என்ற கவலை தான் இருக்கும். அப்பாவிடம் இதுபற்றி ஒரு முறை கேட்டேன் “ஞாயித்துக் கிழமை ராத்திரி தூங்கியதே இல்லை’ என்றார்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>It's perhaps easier now than ever before to make a good living. It's perhaps harder than ever before to stay calm, to be free of career anxiety. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">ஆனால், நான் ஒரு 30தலிருந்து ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன் பிறந்திருக்கலாம் என்று நினைக்கிறேன். உங்களைச் சுற்றி காலியிடங்கள் இருந்த போதும் அவற்றை வாங்கக் காசு இருந்திருக்காது; நீங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் ஸ்மார்ட்டாக இருக்க வேண்டிய அவசியமிருந்திருக்காது. தொலைப்பேசி இருந்திருக்காது; மாதமொருமுறை கடிதம் வரும் வரை, உறவுகள் நன்றாகத்தான் இருக்கிறார்கள் என்ற நம்பிக்கையோடே இருந்திருப்பார்கள். ஒரு நாளைக்கு பத்து முறை ஃபோன் செய்து படுத்தியெடுக்கமாட்டார்கள். பெரிய தொந்திகொண்டோரெல்லாம், எழுபத்தைந்து வயதிற்கு மேலும் இருந்திருப்பார்கள்; இன்று போல் முப்பதில் ஹார்ட் அட்டாக் வந்து அடுத்தவருக்கும் மரண பயத்தைக் கொடுத்திருக்கமாட்டார்கள்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>The dominant kind of snobbery that exists nowadays is job snobbery. You encounter it within minutes at a party, when you get asked that famous iconic question of the early 21st century, "What do you do?" </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> ‘என்ன பண்ற?’ இந்தக் கேள்வி ரொம்பவே கடினமானது. என் பதிலைக் கொண்டு, பாதிபேர் இந்த வேலையைச் செய்ய இவன் புத்திசாலியாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறார்கள், மீதி பேர் வெட்டி ஆபிஸர் என்று நினைக்கிறார்கள். இரண்டுமே தவறு. உண்மையில், என்ன செய்வதென்று நான் யோசித்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறேன். இந்தக் கேள்விக்கு இப்பிறப்பில் என்னால் பதில் சொல்ல முடியாமலே கூடப் போகலாம். </span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>I think we live in a society which has simply pegged certain emotional rewards to the acquisition of material goods. It's not the material goods we want. It's the rewards we want. And that's a new way of looking at luxury goods. The next time you see somebody driving a Ferrari don't think, "This is somebody who is greedy." Think, "This is somebody who is incredibly vulnerable and in need of love." In other words -- (Laughter) feel sympathy, rather than contempt. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>Never before have expectations been so high about what human beings can achieve with their lifespan. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>There is one really big problem with this, and that problem is envy. Envy, it's a real taboo to mention envy, but if there is one dominant emotion in modern society, that is envy. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>The closer two people are, in age, in background, in the process of identification, the more there is a danger of envy -- which is incidentally why none of you should ever go to a school reunion -- because there is no stronger reference point than people one was at school with. But the problem, generally, of modern society, is that it turns the whole world into a school. Everybody is wearing jeans, everybody is the same. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">அவர் ஸ்கூல் ரீயுனியனுக்கெல்லாம் போகாதே என்கிறார். நான் ஃபேஸ்புக்குக்கே போக வேண்டாம் என்று நினைக்கிறேன். (<a href="http://twitter.com/subatomic" target="_blank">@subatomic</a>க்கும் இதையே சொல்லியிருக்கிறார்). ஃபேஸ்புக்கில் வராத விஷயங்களே கிடையாது, புது வண்டி, புது மனைவி, புது குழந்தை, புது டையப்பர், சகலத்திற்கும் அங்கு இடமுண்டு. பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே, அந்தராத்மா நம்மைத் “உருப்படாதவனே!” என்று திட்டும். இதைப் பொறாமை என்று சொல்ல முடியாது.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>When you go to a large bookshop and look at the self-help sections, as I sometimes do, if you analyze self-help books that are produced in the world today, there are basically two kinds. The first kind tells you, "You can do it! You can make it! Anything is possible!" And the other kind tells you how to cope with what we politely call "low self-esteem," or impolitely call "feeling very bad about yourself." </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">சுய உதவிப் புத்தகங்கள், அருமையானவை; அவை ஒரு உற்சாகத்தைத் தரவல்லவை – அது போலியானதாக இருந்தாலும் கூட. ஆனால், இத்தனைப் புத்தகங்கள் தேவையில்லை. தொடர்ந்து ஒவ்வொரு புத்தகமாகப் படித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டியதில்லை. ஒரு புத்தகம் போதும். எனக்கு ஜேம்ஸ் ஆலனின் “As a Man Thinketh” போதும்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>That's exhilarating if you're doing well, and very crushing if you're not. It leads, in the worst cases, in the analysis of a sociologist like Emil Durkheim, it leads to increased rates of suicide. There are more suicides in developed individualistic countries than in any other part of the world. And some of the reason for that is that people take what happens to them extremely personally. They own their success. But they also own their failure. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">இவர் சொல்வதில் சந்தேகமிருந்தால், பெங்களூரிலிருந்து வெளிவரும் எந்த நாளிதழின் க்ரைம் பக்கத்தைப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i><b>What we fear is the judgment and ridicule of others. And it exists. </b></i></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i><br /></i></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>You know, the number one organ of ridicule nowadays, is the newspaper. And if you open the newspaper any day of the week, it's full of people who've messed up their lives. They've slept with the wrong person. They've taken the wrong substance. They've passed the wrong piece of legislation. Whatever it is. And then are fit for ridicule. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">இதற்காகவே இந்தச் செய்திகளைப் பார்ப்பதையும் படிப்பதையும் நிறுத்திவிட வேண்டும்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>The other thing about modern society and why it causes this anxiety is that we have nothing at its center that is non-human. We are the first society to be living in a world where we don't worship anything other than ourselves. We think very highly of ourselves, and so we should. We've put people on the moon. We've done all sorts of extraordinary things. And so we tend to worship ourselves. தூள்!</i></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>What I think I've been talking about really is success and failure. And one of the interesting things about success is that we think we know what it means. If I said to you that there is somebody behind the screen who is very very successful, certain ideas would immediately come to mind. You would think that person might have made a lot of money, achieved renown in some field. My own theory of success -- and I'm somebody who is very interested in success. I really want to be successful. I'm always thinking, "How could I be more successful?" But as I get older, I'm also very nuanced about what that word "success" might mean . </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">உண்மையில் வெற்றி என்றால் எதைச் சொல்வது என்று எனக்கு இன்னும் புரியவில்லை. ஒரு சமயம், எனக்கு எல்லாவற்றையும் அடைய வேண்டுமென்று தோன்றுகிறது. என்னைத் தவிர, அனைவரும் அவர்களுடைய இலக்கை அடைந்துவிட்டார்கள் என்று தோன்றுகிறது. இவரைப் போல் இருக்க வேண்டுமென்று தோன்றும் போது இவரைப் போலவும் ஆக வேண்டுமென்றும் தோன்றுகிறது.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>Here's an insight that I've had about success. You can't be successful at everything. We hear a lot of talk about work-life balance. Nonsense. You can't have it all. You can't. So any vision of success has to admit what it's losing out on, where the element of loss is. I think any wise life will accept, as I say, that there is going to be an element where we are not succeeding. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">ஐ லவ் திஸ் மேன். இருந்தாலும், இன்னும் பல விஷயங்களில் மூக்கை நுழைத்து மூச்சு முட்டிக் கொண்டு அவதிப்படவே விரும்புகிறேன். எதையும் விட்டுவிட இப்போதைக்கு விருப்பமில்லை. ஆனால், வேலையையும் வாழ்க்கையும் தனியாக பிரித்துப் பார்க்க வேண்டுமா? என்னைப் பொறுத்தவரை இரண்டுமே ஒன்று தான். இரண்டு இடங்களிலும் மற்றவர்களுக்கு விருப்பமானவனாகவே இருக்க விரும்புகிறேன். ஆனால், இதுவரை அது நடக்கவில்லை. விதிவசத்தால் எனக்கு நெருக்கமாக இருப்பவர்கள், என்னைப் போல் ஒருவனை வெறுக்கத்தான் செய்கிறார்கள். சமூக வலைத்தளங்களில் கூட, நான் யாருடன் அதிகம் பேசினேனோ அவர்கள் என்னை விட்டு விலகிவிடுவார்கள்.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>Thing about a successful life is, a lot of the time, our ideas of what it would mean to live successfully are not our own. They are sucked in from other people: chiefly, if you're a man, your father, and if you're a woman, your mother. Psychoanalysis has been drumming home this message for about 80 years. No one is quite listening hard enough, but I very much believe that that's true. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">யாராவது எதையாவது செய்து கவனிக்கப்படும் போது, நான் அவராக இருக்க வேண்டுமென்றும், அவர் செய்வதைச் செய்ய வேண்டுமென்றும் தோன்றுகிறது. என்னைத் தூண்டுவது எனக்குள்ளிருக்கும் ஒன்றல்ல, அது எனக்கு வெளியே இருக்கிறது. சில சமயம், நான் இன்னும் சிறுவனாக இருக்கிறேனோ என்று தோன்றுகிறது.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>And we also suck in messages from everything from the television, to advertising, to marketing, etc. These are hugely powerful forces that define what we want and how we view ourselves. When we're told that banking is a very respectable profession a lot of us want to go into banking. When banking is no longer so respectable, we lose interest in banking. We are highly open to suggestion . </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">விற்பனையியலின் முதற்ப்படி, மனிதர்களின் தன்னம்பிக்கையை உடைப்பதே. பின்னர் அவர்கள் இழந்த நம்பிக்கையைக் கொண்டு பணம் பண்ண வேண்டும். நம்மில் பலரும் அதை நம்புகிறோம். அழகான அக்குளைப் பெற்றுவிட்டால், நாம் உலகத்தை மாற்றிவிட முடியுமாம்! குறைந்தபட்சம் நமது வாழ்க்கையைக் கூட மாற்றாது.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>So what I want to argue for is not that we should give up on our ideas of success, but we should make sure that they are our own. We should focus in on our ideas. and make sure that we own them, that we are truly the authors of our own ambitions. Because it's bad enough, not getting what you want, but it's even worse to have an idea of what it is you want and find out at the end of a journey, that it isn't, in fact, what you wanted all along. </i></span></blockquote>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">நான் இதுவரை எடுத்த முக்கிய முடிவுகளில் சில (பெரும்பாலானவை என்றும் சொல்லலாம்) எல்லாம் என்னுடைய ஆசைகளுக்கு எதிரானவையாகத் தான் இருந்திருக்கின்றன. மற்றவர்கள் என்னைக் கட்டாயப்படுத்தினார்கள் என்று நான் சொல்லமாட்டேன். அவை நான் எடுத்த முடிவுகள். என்னுடைய விருப்பங்களின் மீது என்னுடைய நம்பிக்கைக் குறைவால், அவற்றுக்கு எதிராக நான் எடுத்த முடிவுகள். பின்னர் அவற்றை நான் ஏற்றுக் கொண்டு, சுகமாக இருப்பது வேறு விஷயம். </span></div>
</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-28636112546842046022013-01-09T06:30:00.000+05:302013-01-09T06:30:00.789+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை #6<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
That was a very fast year.<br />
<br />
நடந்த நல்ல விஷயம், ஆம்னிபஸ்ஸில் சேர்ந்தது. இப்போது வாரத்திற்கு ஒரு புத்தகம் என்ற அளவிலாவது படிக்க முடிகிறது. ட்விட்டரிலிருந்து ஆம்னிபஸ் போய் அரட்டை அடிக்க முடிகிறது. சில புத்தகங்களைப் படிக்கும் போதே அதைப் பற்றி ஏதாவது தோன்றுகிறது. சில புத்தகங்களைப் பற்றி ஒன்றுமே தோன்றுவதில்லை. ஆனால், மூளையை மிரட்டி உருட்டி ஏதாவது யோசிக்கச் செய்து எழுத வேண்டியிருக்கிறது. படிக்கும் போது நிறைய விஷயங்கள் தோன்றினாலும் கூட எழுதும்போது அவற்றில் பாதி கூட மனதில் வந்து தொலைக்காது. மொத்தத்தில் ஆம்னிபஸ்ஸால் என்னுடைய நேரம் கொஞ்சம் உபயோகமாக பயன்படுகிறது.<br />
<br />
போன வருடம் நிறைய பேருடன் (மெய் மற்றும் மெய் நிகர் வாழ்க்கையில்) சண்டை போட்டிருக்கிறேன். சிலர் என்னிடம் பேச்சை குறைத்துக் கொண்டுவிட்டார்கள். சிலர் பேசுவதையே நிறுத்திவிட்டார்கள். அவர்கள் எல்லோருடனுமே ஏண்டா சண்டை போட்டோம் என்றிருக்கிறது.<br />
<br />
போன வருடத்தின் முதற்பாதியில் அருமையாகத் தூங்கினேன். சனிக்கிழமை மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு மூன்று மணிநேரம் தூங்குவது தான் அந்த வாரத்தின் மிகச் சிறந்த தூக்கமாக இருந்தது. வருடத்தின் பிற்பாதியில் இந்தத் தூக்கமென்பது மிகக் குறைந்துவிட்டது. இப்போதெல்லாம் ஏதாவது சிறிய ஒலி கூட தூக்கத்தைக் கலைத்துவிடுகிறது. ஆனால், முன்னைப் போல் தூங்க வேண்டும் என்கிற எண்ணமேயில்லை.<br />
<br />
போன வருடச் சாதனையென்பது, IRCTCல் டிக்கெட் கணக்கு துவக்கி, சில பல தட்கால் டிக்கெட்டுகள் புக் பண்ணியது தான்.<br />
<br />
சனி ஞாயிறுகளில் பொழுது போக்குவது சிரமமாக இருக்கிறது. சில பல சனிக்கிழமைகள் வங்கிக்குச் சென்று வந்தேன்; என்னமாகப் பொழுது போகிறது தெரியுமா? பாஸ்புக்கில் எண்டரி போட ஒரு க்யூ. புதிய அக்கவுண்ட் ஓப்பன் பண்ண ஒரு க்யூ. அப்புறம் பணம் எடுக்க, பணம் செலுத்த ஒரு க்யூ. இப்படி ஏதாவது ஒரு க்யூவில் நின்று கொண்டால் அரைமணி நேரம் கியாரண்டியாக போய்விடும். இடையே வயதானவர்கள், அழகானவர்கள் என்று வேண்டியவர்களுக்கு வழிவிட்டு தேவைக்கேற்ப நேரத்தை அதிகப்படுத்திக் கொள்ளலாம். ஒருநாள் நின்னா போதும் வங்கிக்குள்ளேயே ஒரு டூரிஸ்டு கைடு மாதிரி செயல்படலாம்.<br />
<br />
சில இடங்களில் பிரச்சனை நடக்கப்போவது போல் தெரிந்தால், அங்கு போய் பிரச்சனை வராமல் தடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அதிகரித்திருக்கிறது. சில இடங்களுக்கு சரியான நேரத்துக்கு போய், பிரச்சனை துவங்க அறிகுறியேதும் இல்லையென்றால், வெறுத்துப்போய் ஏதாவது சொல்லி நானே ஒரு பிரச்சனையை உண்டு பண்ணிவிடுகிறேன். “இவன், நாளக்கழிச்சு வர்ற பிரச்சனைய இன்னிக்கே கொண்டு வந்திருவான்”ன்னு எங்கப்பா கூட சொல்ல ஆரம்பிச்சுட்டார். <br />
<br />
இந்த ப்ளாக் சொந்தக் கதை எழுதுவதற்காக ஆரம்பிக்கவில்லை. ஆனால் ஒருவருடமாக அது தான் மட்டும் தான் நடக்கிறது.</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-49732852233550190042012-10-08T08:00:00.000+05:302012-10-08T10:39:49.629+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை #5<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
என்னைச் சுற்றி எப்படி திடீரென்று இத்தனை மனிதர்கள்? திடீரென்று இல்லை
காலங்காலமாக, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இவர்கள் பெருகி வந்திருக்கிறார்கள். இன்னும்
பெருகி வரப்போகிறார்கள். என்னை ஒரு மூலையில் போட்டு அடைக்க
வேண்டியிருக்கிறது. தூங்குவதற்கும் விழிப்பதற்கும் நாற்காலியை
நகர்த்துவதற்கும் அலாரம் வைப்பதற்கும் எல்லாருடைய சவுகரியத்தையும் பார்க்க
வேண்டியிருக்கிறது. நானென்பது இரண்டாம்பட்சமாகி, நானெனும் பொய்யை முன்னால்
நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. மெய்யுலகில் போதாதென்று, மெய்நிகர் உலகில்
மொய்க்கும் கூட்டம். பொறாமையும் இயலாமையும் கூடவே மறந்தேபோய்விட்ட பழைய
கனவுகளும் அதன் தோல்விகளும்; கருணை, காருண்யம் இத்யாதிகளுக்கெல்லாம் எங்கே
இடம்? கடித்துக் குதறுவதே நியாயமகாப்படுகிறது. உள்ளிருக்கும் மிருகம்
வெளிப்பட்டு நிற்கையில், உலகமே அழுகிறது.<br />
<br />
லட்சியவாதிகள் ஏதாவது செய்து கொண்டிருப்பார்கள். குறைந்தபட்ச லட்சியம்
கூட இல்லாத மிருகம், இப்படி ஏதாவது காரணம் கண்டுபிடித்துக்
கொண்டிருக்கும்.</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-41190745162040007792012-06-14T06:38:00.000+05:302012-06-14T06:38:28.382+05:30அறிவுரை, ஆராயக்கூடாதது<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.brainpickings.org/wp-content/uploads/2012/02/henrymillercommandments.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="318" src="http://www.brainpickings.org/wp-content/uploads/2012/02/henrymillercommandments.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: small;">மேலிருக்கும், ஹென்றி மில்லரின் அறிவுரையை நண்பருடன் பகிர்ந்து கொண்டேன். </span><br />
<span style="font-size: small;"></span><br />
<blockquote class="tr_bq" style="background-color: #d9ead3;">
<div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i style="color: #444444;">நண்பர்</i></b><span style="color: #444444;"><b> </b>: சூப்பர் சார். பிரிண்ட் அவுட் எடுத்து ஒட்டி வெச்சுக்கணும். ரொம்ப நன்றி. </span></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i style="color: #444444;">நண்பர்</i></b><span style="color: #444444;">: ஆனா அஞ்சாவது பாயிண்டும் எட்டாவது பாயிண்டும் ஒரே சமயத்தில் ஒர்க் அவுட் ஆகுமா?</span></div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<b><i>நான்</i></b>: தெரியலியே சார்! இல்லாட்டி சும்மா எழுதிட்டு.. அப்புறம் மானே தேனே சேர்த்துக்கலாம்னு சொல்றார் போல</div>
<div style="background-color: #f3f3f3;">
</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i>நண்பர்</i></b>: அஞ்சாவது பாயிண்ட் : படைப்பூக்கம் இல்லாதபோது அதை ஒரு வேலையாச் செய்.</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
எட்டாவது பாயிண்ட்: வண்டி மாடு கணக்கா வேலை செய்யாதே. உன் சந்தோஷத்துக்கு மட்டுமே வேலை செய்.</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
இது எப்படி?</div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<b><i>நான்</i></b>: ஒருவேளை எந்த காரணத்தைக் கொண்டும் எழுதுவதை நிறுத்தாதேன்னு சொல்றதுக்காக அஞ்சாவத சொல்றாரோ?</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i>நண்பர்</i></b>: அப்படியாதான் இருக்கும். இல்லாட்டி லாஜிக் இடிக்குமே?</div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cccccc;">
<i><b>நான்</b>: </i>இப்போ ஒன்பது இடிக்குமோ? ஒன்பது: முடியலையா விட்டுடு. ஆனா அடுத்த நாள் கண்டிப்பா தொடர்ந்து செய்</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i>நண்பர்</i></b>: என்ன இது, இவரோட அட்வைசுக்கே கோனார் நோட்ஸ் எழுதணும் போலயே!</div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<br /></div>
<div style="background-color: #cfe2f3;">
<b><i>நண்பர்</i></b>: அத்தோட நாலாவது பாயிண்ட்டை சேத்துப் படிங்க :)</div>
<br />
<div style="background-color: #cccccc;">
<b><i>நான் </i></b>: சார்! தனித்தனியா படிச்சிட்டு ஃபாலோ பண்ணுவோம்! இப்படி யோசிச்சா முதலுக்கே மோசம்</div>
</div>
</blockquote>
</div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-62246569074078309932012-05-21T09:52:00.000+05:302012-05-21T09:55:27.988+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை #4<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
வீட்டில் சில மாதங்களுக்கு முன் ஃபிரிட்ஜ் சாவியை தேடிக்கொண்டிருந்தார்கள். அப்போது கிடைக்கவில்லை. கொஞ்ச நாள் கழித்து வாஷிங்மெஷின் வாங்கியதற்கான பில்லைத் தேடும் போது ஃபிரிட்ஜ் சாவி கிடைத்துவிட்டது. வாஷிங்மெஷின் பில் இன்னும் கிடைக்கவில்லை. வேறு ஏதாவது தேடும் போது கண்டிப்பாகக் கிடைத்துவிடும். எதையாவது தொலைக்க வேண்டும். பொருட்களை பத்திரமாக வைக்கும் போதே, அவற்றை தொலைத்துவிடுகிறோம் என்ற முடிவுக்கு வந்துவிட்டேன். ஒரு புத்தகத்தில் படித்த விஷயத்தை நினைவில் விஷுவலாக வைத்துக் கொண்டு, பின் தேடும் போது ஒரு வார்த்தை கூட நினைவில் இல்லையென்றாலும் ‘இந்தக் கதையில், ஏதோவொரு வலதுபக்க பக்கத்தில் மேலிருந்து இரண்டாவது பத்தியில் பார்த்தேன்’ என்று தேடிப்பிடித்துவிட முடிகிறது. இணையத்திலோ மின் புத்தகங்களிலோ, மிகச் சரியான கீவோர்ட் இல்லையென்றால் எதையும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அதிரஷ்டமிருந்தால், இணையத்தில் முன்பு பயணித்த வழியிலேயே வந்தால் கண்ணில் படக்கூடும். இது கிட்டத்தட்ட கர்சீஃபை எங்கோ போட்டுவிட்டு, நாம் போன இடத்திற்கெல்லாம் போய் எங்காவது விழுந்திருக்கிறதா என்று தேடுவதைப் போன்றது தான். இப்போது தான் புக்மார்க், ஃபேவரைட், விஷ்லிஸ்ட் போன்றவற்றின் அருமை புரிந்திருக்கிறது. <br />
<br />
விவாதங்களில் பங்கேற்கும் போது ரொம்பக் கவனமாக இருக்க வேண்டியிருக்கிறது. இல்லையென்றால் நாம் சொல்லாத கருத்தை டிஃபண்ட் செய்ய வைத்துவிடுவதோடு, பொருத்தமில்லாத, நீங்கள் விரும்பாத, மட்டமான ஒரு பட்டத்தையும் வாங்கிக் கொடுத்துவிடுகிறார்கள். 'உனக்கு எல்லா விஷயமும் தெரிந்த மாதிரி பேசிக் கொண்டிருக்காதே’ என்று மூளைக்குச் சொல்லிப் புரிய வைக்க வேண்டியது அவசியமாக இருக்கிறது. கொஞ்சம் கடினம் தான். ஆனால், செய்யவில்லையென்றால் தர்ம அடி நிச்சயம். "உன்னை யாராவது முட்டாள் என்று சொன்னால், ‘எனக்கே அந்தச் சந்தேகம் உண்டு’ என்று சொல்லிவிடு” என்று கண்ணதாசன் சொன்னதைப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டும்.<br />
<br />
அலுவலகத்தில் ஒரு நாள் என் சகா தன்னுடைய கணிணியில் ஏதோ காண்பிப்பதற்காக கூப்பிட்டார். எழுந்து போய், அவருடைய தோளைத் தொட்டேன். ‘பட்’ என்று சத்தம். எனக்கு விரலில் சுள்ளென்ற வலி. அவருக்கு தோளில் வலி. அவர் கணிணியைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்ததால், அதிலிருந்து தான் ஷாக் அடித்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தோம். பின் சோதனை செய்ததில் அப்படித் தெரியவில்லை. அதற்கு சில நாட்கள் கழித்து நான் இன்னொரு நண்பரைத் யதேச்சையாகத் தொட, மீண்டும் ‘பட்’. இந்த முறை அவருக்கு வலிக்கவில்லையாம். எனக்கு வலித்தது. பிறகு ஒரு நாள், ஒரு லாப்டாப்பைத் திறக்கும் போது, அதிலிருந்த உலோக ஃபீடிங்கில் என் கை பட்டு, மீண்டும் ‘பட்’. பின் அலுவலக அறையின் கதவில் இருக்கும் இரும்புக் கைப்பிடியைத் தொடும் போது ‘பட்’. அலுவலகத்திற்கு என்னைச் சந்திக்க வந்த ஒருவர்‘ஹலோ! நடராஜன், ஹவ் ஆர் யூ’ என்று கைகொடுத்தார். நான் ஷாக் கொடுத்தேன். எப்படியோ ஸ்டாடிக் மின்சாரம் பாய்கிறது ஆனால் எப்படி என்று தான் தெரியவில்லை. <br />
<br />
இதை ஒரு நண்பரிடம் சொல்ல, அவர் நாற்காலியில் இருக்கும், கிழிக்கப்படாத ப்ளாஸ்டிக் உறையினால் தான் இப்படி நடக்கிறது என்றார். பள்ளி வகுப்புகளில், சீப்பையும் காதிதத் துண்டுகளையும் வைத்துச் செய்த பயிற்சியைக் கொண்டு இதை விளக்கவும் செய்தார். உடனடியாக எல்லா பிளாஸ்டிக் உறைகளையும் கிழித்துப் போட்டுவிட்டோம். ஒரு மாதம், ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை. போன வாரத்திலிருந்து மீண்டும் ஷாக் அடிக்கத் தொடங்கியிருக்கிறது. இப்போது யாரையும் தொடுவதில்லை. கதவின் கைப்பிடியை ஒரு விரலால் கவனமாக இரண்டொரு முறை தொட்டுப் பார்த்துவிட்டுத்தான் கைவைக்கிறேன்.இது என்னவென்று கண்டுபிடிக்க வேண்டும். இல்லை, இதைவைத்து ஏதாவது ஒன்றிரண்டு சித்து வேலைகள் தேற்றி வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.<br />
<br />
அம்மாவிடம் வாக்குவாதம் செய்யும் போதெல்லாம், கடைசியில், ‘கொஞ்சமாவது சொன்ன பேச்சக் கேளேண்டா. பொண்ணாப் பொறந்திந்திருந்தேன்னா இந்நேரத்துக்கு கல்யாணத்தையாவது பண்ணிக் கொடுத்திருப்பேன், இப்படிப் உயிர வாங்கறையேடா!’ என்றே பல சமயம் முடிக்கிறார். இதையே, சில வருடங்களுக்கு முன் ஒரு நண்பனோடு எம்ப்ளாய்மெண்ட் நியூஸை புரட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது 'இப்படிப் பொரட்டறதுக்கு, பொண்ணாப் பொறந்திருந்தா இந்நேரத்துக்கு செட்டில் ஆகியிருக்கலாமேடா’ன்னு சொல்லியிருக்கேன். மேலே சொன்னது உங்களுக்கு ‘ஆணாதிக்கத்தனமாகத்’ தெரியலாம். தப்பில்லை. ஆனால் அந்நாளைய நிலைமை அப்படித்தான் இருந்தது. </div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-91145964515139045252012-03-15T05:30:00.000+05:302013-05-16T14:47:40.910+05:30லூசுத்தனமாக வாழ்க்கை #3<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
எங்கள் வீட்டில் நாற்காலியை நகர்த்தினால் (இழுத்தால்) கீழ் வீட்டில் இருப்பவர்களுக்கு தூக்கம் கெடுகிறது. சீனத் தொழில்நுட்பத்தாலும், அவர்களின் பொருள் பரப்பும் மேன்மையாலும் பெங்களூரு வரை வந்துவிட்ட அதிபயங்கர சத்தம் எழுப்பும் தொலைப்பேசியை காலை 4 மணிக்கே பயன்படுத்தும் கடைத் தெரு பூக்காரரால் குறைந்தது நாலைந்து வீட்டிலிருப்பவர்களுக்காவது தூக்கம் கெடும் என்று நம்புகிறேன். அதிகாலை 2 மணிக்கு கத்தத் துவங்கி, என்ன செய்தும் நான்கு மணிவரை அடங்காத சுவர்க்கோழி என் தூக்கத்தை கெடுத்தது. தன் வாயால் கெட்டது. செத்தது. ஆக இந்த உலகத்தில் ஒவ்வொரு உயிரினமும் ஏதாவது ஒரு உயிரினத்தின் தூக்கத்தைக் கெடுக்கவே படைக்கப்பட்டிருக்கிறது. நாம் யாருடைய தூக்கத்தையெல்லாம் கெடுக்க வேண்டும் என்று விதிக்கப்பட்டிருக்கிறதோ, அதைச் செய்து முடித்துவிட்டால் பரமபதம் நிச்சயம்.<br />
<br />
இங்கே ஒரு மனிதர் இருக்கிறார். கொஞ்சம் வயதானவர். காலை ஏழு மணிக்கெல்லாம் கீழிருக்கும் ஏதாவது ஒரு கடையில் அவரைப் பார்க்கலாம். பெரும்பாலும் புகைத்துக் கொண்டு இருப்பார். மருந்துக் கடையில் கொஞ்ச நேரம். தையல் கடையில் கொஞ்ச நேரம். பின் எதிர் வரிசையில் இருக்கும் பல்பொருள் கடை. பிறகு அதற்கு அடுத்துள்ள சலூன் பெஞ்ச். இரவு கடையடைக்கும் வரை இப்படி சுற்றிச் சுற்றி வந்து கொண்டேயிருக்கிறார். கடைக்காரர்கள் வீட்டுக்குப் போகச் சொன்னாலும் போவதில்லையாம். அவருக்கு வீடெல்லாம் இருக்கலாம். அங்கு போக பிடிக்காமல் இருக்கலாம். அல்லது இந்தக் கடைத்தெரு பிடித்திருக்கலாம். அல்லது மனிதர்களை தள்ளி இருந்து வேடிக்கை பார்ப்பது பிடித்திருக்கலாம். அவருடைய அனுபவம் எப்படியிருக்கும் என்று தெரியவில்லை. ஆனால், அவர் முகத்தப் பார்த்தால் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு பொழுதைக் கடத்துவது மாதி்ரியிருக்கிறது. அந்த மனுஷருக்கு என்ன பிரச்சனையோ?<br />
<br />
காலையிலேயே எரிச்சலோடு இருந்தால், அன்று நீங்கள் சந்திக்கும் அனைவரையும் எரிச்சல்படுத்திவிட முடியும். எரிச்சலடைவதற்கு முக்கியக் காரணம், ஒழுங்காக சோறு திங்காதது. அல்லது சரியாகத் தூங்காதது. அல்லது உடம்பில் எங்காவது ஒரு வலி. சின்ன வலியாக இருந்தால் கூடப் போதும். குறிப்பாக கழுத்து வலி முழங்கால் வலி. இதெல்லாம் என்னுடைய வெட்டியாராய்சசின் முடிவுகள். அதனால் எல்லாவற்றுக்கும் எரிச்சல் வந்தால், யார் காரணம் என்று யோசிக்காதீர்கள், நேரே போய் ஒரு மசால் தோசை சாப்பிட்டுவிடுங்கள். அடுத்தது முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொள்பவர்கள் பற்றிய ஆராய்ச்சி நடந்து கொண்டிருக்கிறது. <br />
<blockquote class="tr_bq">
Come to the edge.<br />
We might fall.<br />
Come to the edge.<br />
It's too high!<br />
Come to the edge!<br />
And they came<br />
And he pushed<br />
And they flew.</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
- Chirstopher Logue</blockquote>
<br />
தைரியம் வந்த சிலர் குதித்துவிடுகிறார்கள; சிலருக்கு இறக்கை முளைத்துவிடுகிறது, பறந்துவிடுகிறார்கள். சிலர், இறக்கை முளைக்கும் முன்பாகவே தரை தொட்டுவிடுகிறார்கள். தைரியம் இல்லாத சிலர், தாமும் ஒரு நாள் குதிப்போம் என்ற நம்பிக்கையில், குதிப்பவர்களை வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள், அல்லது ‘லூசுத்தனமான வாழ்க்கை’ என்று புலம்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். </div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-90822981036603904012012-02-14T08:51:00.001+05:302013-05-16T14:47:55.653+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை #2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
பிப்ரவரி 14 2012 கர மாசி 2<br />
<br />
பெங்களூரில் நாளுக்கு நாள் வெய்யில் அதிகமாகிக் கொண்டே போகிறது. நேற்று திருநெல்வேலிலும் பெங்களூரிலும் அதிகளவு வெப்பம் என்பது ஒரே அளவில் பதிவாகியிருக்கிறது. ஆபீஸ் காண்டீனில் சாப்பிட்டுவிட்டு, போட வேண்டிய இடத்தில் போடாமல், எச்சுத்தட்டை தூக்கிக் கொண்டு படியிறங்கும் வரை எனக்கு முத்தியிருக்கிறது.<br />
<br />
இந்த வருடம் தொடங்கி ஒன்றரை மாதம் ஆகிவிட்ட பின்னும் உருப்படியாக எதுவும் செய்ததாக நினைவில்லை. தாயார் சன்னதி படிக்கத் தொடங்கியிருக்கிறேன். கிட்டத்தட்ட இருபத்தியிரண்டு வருடங்கள் அந்த நாசமாய்போன ஊரில் சுற்றியிருக்கிறேன். எனக்குத் திருநநேலின்னா அது சுலோச்சன முதலியார் பாலத்துக்கு இந்தப் பக்கம் தான். அப்பப்போ ஆரெம்கேவிக்காக அந்தப் பக்கம் போவதுண்டு. இப்போ ஆரேம்கேவியும் பாலத்துக்கு இந்தப் பக்கம் வந்தாச்சு. இந்த புக்க இன்னும் ரெண்டு மூணுவாட்டி படிச்சா நானும் பிரத்யேக திருநேலி வார்த்தையெல்லாம் பேச ஆரம்பிச்சிடுவேன். அப்புறம் என்னத் திட்டக்கூடாது. அண்ணாச்சி சுகா இருக்கார். அவரை திட்டவும்.<br />
<br />
பிப்ரவரி 14, என்றாலே என் நினைவுக்கு வருவது எங்கள் கணிதப் பேராசிரியர் சுந்தரராஜன் சார் தான். கல்லூரியின் ஒரு கட்டிடத்தில் அவர் பாடம் எடுக்கிறார் என்றால், மற்ற எந்த கட்டிடத்திலிருந்தும் துல்லியமாக கேட்கலாம். அடிவயிற்றிலிருந்து அவர் கத்திக் கத்திப் பாடம் எடுக்கும் போது, அது மத்தியானமே ஆனால் கூட தூக்கம் வராது. பாடத்தை எடுத்து முடிப்பதில் அவர் காட்டும் அக்கறையும், ஒவ்வொரு தலைப்புக்கு அவர் தரும் நோட்ஸும் மறக்கவே முடியாதது. அவருக்காக ஒரு <a href="http://www.orkut.co.in/Main#Community?cmm=29868967">orkut community</a>ஐ <a href="https://twitter.com/#%21/prasanna2407">பிரசன்னா </a>உருவாக்கினான்.<br />
<br />
ஒரு பிப்ரவரி 14ஆம் நாள் பாடம் எடுக்க வந்தவர், கரும்பலகையில் எழுத கையை உயர்த்தினார், பின் ஏதோ நியாபகம் வந்தவராக திரும்பி எங்களைப் பார்த்துச் சொன்னார்,<br />
<br />
"காண்டாமிருகத்த மனசுக்குள்ள நுழைய விடவேகூடாது. நொழைஞ்சிடுச்சுன்னா.. அவ்ளோதான்”</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-50227976744181646752011-10-14T07:40:00.000+05:302013-05-16T14:48:11.676+05:30லூசுத்தனமான வாழ்க்கை<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
காலைல எழுந்த உடனே ஒரே எரிச்சல். எத்தனை மணிக்கு தூங்கி எத்தனை மணிக்கு எழுந்தாலும் அதே எரிச்சல். பல் தேச்சு சில்லறையத் தேடிப் பிடிச்சு பால வாங்கி காப்பி போட்டு, அத நானே குடிச்சு. என்ன வாழ்க்கைடா இது!<br />
<br />
எவ்வளவு நேரம் தூங்கினாலும் சோர்வா தான் இருக்கு. அதுல இந்த டாக்டர் பத்ராவோட தொந்தரவு வேற. காலங்காத்தால மூணு மணிக்கு SMS. 'Don't Take your hair fall Easy' யாம். அது இருந்தா என்ன போனா என்ன. காலங்காத்தால மூணு மணிக்கா இதுக்கெல்லாம் கவலைப்பட முடியும். <br />
<br />
எடுத்த வேலையெல்லாம் முடிக்காம அப்படியே இருக்கு. எந்த வேலையையும் சொன்ன தேதியில முடிச்சு கொடுத்ததே இல்ல. தெரிஞ்சவன் தெரியாதவன் எல்லாரும் கேட்டாச்சு ‘ஏன் எப்போதும் சீரியஸாவே இருக்க?’ நான் நார்மலா இருந்தாலே அப்படித்தான் இருப்பேன்னு எத்தன பேர்கிட்ட தான் விளக்கம் கொடுக்க? ஒரு தடவ பாஸ்போர்ட் சைஸ் போட்டோ எடுக்க போனேன். அந்த போட்டோ கிராஃபர் தொடர்ந்து மூணு தடவ திரும்பத் திரும்ப ‘smile sir' னு சொல்லிக்கிட்டே இருந்தார். அவர் மூணாவது தடவ சொல்லும் போது எனக்கு கோவம் வந்திடுச்சு. ‘இவ்ளோ தான் எடுங்க எடுங்க’. நியாயமா அந்தாளுக்குத் தான் கோவம் வந்திருக்கணும்.<br />
<br />
இந்த self-control விஷயத்துல ரொம்பவே மோசம். ஏதாவது ஒன்னு செய்யணும்னு நினச்சுப்பேன் ஆனா செய்யமாட்டேன். மறதியெல்லாம் இல்லை. முழுச் சோம்பேறி ப்ளஸ் மனம் போன போக்குல போறது. இதைச் சொன்னா 'மனத்தை ஏன் அடக்கணும். தும்மல அடக்குவியா? விக்கல அடக்குவியா? அத அடக்குவியா? இத அடக்குவியா? அதே மாதிரி மனசையும் அடக்க கூடாது. அதுபாட்டுக்கு அலையவிட்டு வேடிக்கை பாரு'ங்கறாய்ங்க. <br />
<br />
ஐயா சாமி மனச அடக்கணும்னு யாரு சொன்னா? கவனத்தை குவிக்கணும்னு தான சொல்றாங்க. அனுஷ்கா பத்தி நினைக்கும் போது அனுஷ்கா நினைவு வந்தா தப்பில்லை. ஆஞ்சநேயர் கோயிலுக்கு போயி ‘கடவுளே! எனக்கு மட்டுமாவது நல்ல புத்திய கொடு’ன்னு ஒரு முக்குல உக்காந்து உருகும் போது அனுஷ்கா நினைப்பு வந்தா எரிச்சல் வருமா வராதா? இல்ல, உங்க மேனேஜர் சீரியஸா ஒரு விஷயம் பேசறார், ஒரு வார்த்த ‘ட்விட்டர்’னு சொல்லிட்டார். உடனே உங்க மனம் உங்க ட்விட்டர் ஐகான நினைவுல கொண்டுவந்து, அதுலேர்ந்து முந்தின நாள் ட்விட்டர்ல படிச்ச ஜோக்குக்கு போயி, அதுக்கு நீங்க இப்போ சிரிச்சு, அத உங்க மேனேஜரும் பார்த்தா எரிச்சல் வருமா வராதா? இதுக்கு தான் சொல்றேன் மனச கட்டுப்படுத்தணும். ஆனா என்னால முடியல.<br />
<br />
அதுக்கடுத்தது அறிவுப் பிரச்சனை. பதினாறாம் வாய்ப்பாடு வரை தெரிஞ்சா போதாதா. இதப் படிப்போமோ அதப் படிப்போமான்னு சதா எதையாவது தேடிக்கிட்டு. யாருக்கு யாரு மகாகவியா இருந்தா எனக்கென்னனு சும்மாயிருக்கா. சில சமயம் தேவையானத படிக்கிறத விட தேவையில்லதத தான் அதிகமா படிக்கிறேன். <br />
<br />
இந்த Time Sheet எல்லாம் போட்டுப் பார்த்தா எவ்வளவு நேரம் வீணடிக்கிறேன்னு தெரிஞ்சுக்கலாம்தான். தெரிஞ்சு என்ன செய்ய? சரி கூடவே ஒரு டுடு லிஸ்ட் வெச்சுகிட்டா நல்லாயிருக்கும்ல? இருக்கும் தான். தொடர்ந்து ரெண்டு நாளைக்கு மேல அத ஃபாலோ பண்ணுவேன்ற நம்பிக்கை எனக்கில்லை.<br />
<br />
இதப்பத்தி மத்தவங்க கிட்ட பேசினா சிலர், ‘இந்த வயசுல உனக்கென்னைய்யா என்ஜாய் பண்ணு’ன்றாங்க. இன்னும் பலர் ‘கல்யாணம் பண்ணிக்கோ கவலையெல்லாம் போயிடும்’னு சொல்றாங்க. கொஞ்சம் வயசு குறைஞ்சவங்ககிட்ட கேட்டா ‘Go get a girlfriend'டாம். அதுக்கெல்லாம் இந்த மூஞ்சிய வெச்சுகிட்டு நானெங்கே போறது. தெருத்தெருவா அலைய வேண்டியது தான்.<br />
<br />
இந்தப் பதிவு மாதிரி என்னென்வோ பண்றேன், ஏதாவது நடந்து உள்ளொளியோ உள்ளெலியோ பட்டுனு ரெண்டுல ஒன்னு வெளியே வந்துட்டா பரவாயில்ல. ம்ம்... பாப்போம். <br />
<br /></div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-12872847748095485132011-09-27T21:41:00.000+05:302011-09-27T22:24:30.742+05:30சேனைப் புழுக்கு<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<div style="color: #38761d;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;">குறிப்பு: விளையாட்டாக சில வார்த்தைப் பிரயோகங்கள் பயன்படுத்தியிருக்கிறேன். ஆனால் இப்படியொரு பதார்த்தம் உண்டு என்பதை தயவு செய்து நம்பிவிடுங்கள். </span></i></span></div>
<div style="color: #38761d;">
<span style="font-size: small;"><i><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;"></span></i></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="color: blue;">
<br />
<span style="font-size: small;"><b><i><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;">தேவையான பொருள்கள்:</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">சேனைக் கிழங்கு - 250 கிராம்</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தட்டப்பயறு - 100 கிராம்</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பச்சை மிளகாய் - 3</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தேங்காய் - கொஞ்சம் (துருவியது)</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">உப்பு - தேவையான அளவு</span></li>
<span style="font-size: small;">
</span>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தேங்காய் எண்ணெய் - இரண்டு டீ ஸ்பூன் </span></li>
</ul>
<br />
<blockquote>
<span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"><i>சமையல் குறிப்பு <a href="http://mykitchenpitch.wordpress.com/2007/03/28/vaazai-senai-eriseri/"><u>template</u></a></i><i> படி இந்த இடத்தில் புழுக்கு செய்த பின் எடுத்த புகைப்படம் வரவேண்டும். என்னிடம் புகைப்படம் இல்லை. வழக்கமாக நான் கேட்டுவிட்டு திருடி எடுத்துப் போடும் இடத்திலும் இந்தப் படம் இல்லை. (அது சரி! அங்கிருந்தால் நான் ஏன் இதை எழுதிக் கொண்டிருக்கப்போகிறேன்.)</i></span></blockquote>
<br />
<div style="color: blue;">
<b><i><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">செய்முறை:</span></i></b></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">சேனைக்கிழங்கை சின்னச் சின்ன கன சதுரங்களாக வெட்டிக் கொள்ளவும்</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">சேனைக்கிழங்கையும் தட்டைப்பயிரையும் கூக்கரில் வைத்து சேர்த்தோ அல்லது தனித்தனியாகவோ உப்பு சேர்த்து வெந்து கொள்ளவும். (கொஞ்சம் குழைவாகவே வெந்து கொள்ளலாம். இல்லையென்றால் சேனை செமிக்க கடினமாக இருக்கும்.)</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பச்சை மிளகாயை வகுந்து கொள்ளவும்</span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">ஒரு கனத்த பாத்திரத்தில் தேங்காய் எண்ணை விட்டு பின், வேகவைத்த கிழங்கையும் பயறுயும் போட்டு கிண்ட வேண்டும். </span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">இதேடு வகுந்து வைத்த பச்சை மிளகாயையும் சேர்த்து கிண்டவும். </span></li>
<li><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பிறகு பாத்திரத்தை அடுப்பிலிருந்து இறக்கி தேங்காய்த் துருவலை சேர்க்கவும். </span></li>
</ul>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;">* சேனை நாக்கை அரிக்கலாம். நாக்கை பல்லில் சொறிந்து கொள்வதைத் தவிர வேறேதும் வழியில்லை. </span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span><br />
<span style="font-size: small;"><b><i><span style="color: blue;">மேட்ச் ஃபிக்சிங் கார்னர்: </span></i></b></span></div>
<span style="font-size: small;">பருப்பு ரசம், எலுமிச்சை ரசத்திற்கு இது நன்றாக இருக்கும். கொஞ்சம் காரமாக செய்தால் தயிர்சாத்ததிற்கும் சேர்த்துக் கொண்டு சாப்பிடலாம். </span><br />
<span style="font-size: small;"><br /></span><br />
<span style="font-size: small;"><b style="color: blue;"><i>தொடர்புள்ள சுட்டிகள்:</i></b></span><br />
<span style="font-size: small;"><b style="color: blue;"><i><a href="https://twitter.com/#%21/Jsrigovind/status/118580139528429568">@jsrigovind</a></i></b></span><br />
<b><span style="font-size: small;"><i><a href="https://twitter.com/#%21/losangelesram/status/118518914505379841">@losangelesram</a></i></span></b><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
</div>
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-41580571588221241872011-07-18T18:57:00.000+05:302011-07-18T18:57:58.957+05:30சதி!<span style="font-size: small;">வழக்கம் போல் இந்த ஞாயிற்றுக்கிழமையும் காய்கறி வாங்க அதே கடைக்குத்தான் போனோம். உருளைக்கிழங்கு, வெங்காயம், கத்திரிக்காய், பீன்ஸ், கேரட் என்று அதே சைக்கிள் தான். இதைப் போன்ற கடைகளில் எந்தக் காய்கறியானாலும் பொறுக்கி பொறுக்கி வாங்கலாம். யாரும் தராசைத் தூக்கிக் கொண்டு அடிக்க வரமாட்டார்கள். பரங்கிக்காயை கூட சிலர் பொறுக்கி பொறுக்கித் தான் வாங்குகிறார்கள் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன். ஒவ்வொரு கத்திரிக்காயாக, ஓட்டையில்லமல், நசுங்காமல், சூத்தையில்லாமல் இருக்கிறதா என்று பார்த்து பார்த்து பொறுக்கிக் கொண்டு வந்தேன். </span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமையும் கத்திரிக்காயை ஏதாவது ரூபத்தில் சமைத்துவிடுவது வழக்கம். இந்த வாரம் சீக்கிரம் வேலையாக வேண்டும் என்பதால் கத்திரிக்காய் வதக்கல் செய்துவிடலாம் என்று ஒருமனதாக தீர்மானமாயிற்று. சரி கொண்டாருங்கள் நான் நறுக்கித் தருகிறேன் என்று களத்தில் இறங்கினேன். அதற்கு இரண்டு வாரம் முன்பு செய்த கத்திரிக்காய் வதக்கல் சொதப்பியதற்கு நறுக்கியவர் தான் காரணம் என்று தீர்ப்பாகியிருந்தது ஞாபகம் வந்தது. இருந்தாலும் என்னுடைய திறமையை நிரூபிக்க ஒரு வாய்ப்பாக கருதி இந்த வேலையை செய்யத் துணிந்தேன். </span><br />
<br />
ரொம்பவே கவனமாக என்னால் முடிந்த அளவிற்கு மெல்லிசாக நறுக்கி அதை சமைக்கவும் செய்தாயிற்று. சமைத்தது நானில்லை, வேறொருவர். <br />
<br />
கொஞ்ச நேரத்தில் சாப்பிட உட்கார்ந்தோம். கத்திரிக்காயை எடுத்து வாயில்
போட்டுக்கொண்டால் அதை தொண்டைக்கு கீழ் இறக்க முடியவில்லை. மீன் வாடை.
கத்திரிக்காயை நீள நீளமாக நறுக்கி கறி செய்தால் அது மீனைப் போல் இருக்கும்
என்பது உண்மைதான். ஆனால் அதில் மீன் வாடையெல்லாம் இதற்கு முன் வந்ததே
இல்லை. உடன் சாப்பிட்ட இரண்டு பேருக்கும் அதிர்ச்சி. 'டேய்! என்னடா இது?'
அது கத்திரிக்காய் தானா என்ற சந்தேகமே அவர்களுக்கு வந்துவிட்டது. அந்தக் கத்திரிக்காய்களுக்கு விதித்தது அவ்வளவுதான் போலும் என்று அதை தூரப்போட்டுவிட்டு மாவடுவை சேர்த்துக்கொண்டோம்.<br />
<br />
சரி இந்த வாடை எப்படித்தான் வந்திருக்கும்? ஒருவேளை அந்தக் கடையில் மீன்
வண்டியில் கத்திரிக்கயையோ அல்லது கத்திரிக்காய் வண்டியில் மீனையோ
ஏற்றிவந்திருக்கலாமோ? ஒவ்வொரு நொள்ளையாய் பார்த்து பார்த்து பொறுக்கும்
போது வராத வாடை, 3mm துண்டுகளாக நறுக்கும் போது வராத வாடை, சமைக்கும் போது
வராத வாடை கடைசியில் எப்படி வந்தது. மீனும்-கத்திரியும் சேர்ந்து
பயனித்திருக்கலாம் என்ற இந்த லாஜிக் எல்லா இடத்திலும் இடிப்பதால் இதை
விட்டுவிடலாம்.<br />
<br />
எங்கள் அக்கம் பக்கத்தில் இருக்கும் எதோ ஒரு வீட்டில் ஞாயிறு தோறும் மீன்
சமைப்பார்கள். நான் பார்த்ததில்லை ஆனால் வாடை வரும். நேற்றும்
சமைத்தார்கள். நேற்று அவர்கள் சமைக்கும் அதே நேரத்தில் தான் எங்கள்
வீட்டிலும் சமைத்தார்கள். அவர்கள் சமைத்த மீனின் ஆவி கூடுவிட்டு
கத்திரிக்காய்க்குள் பாய்ந்திருக்குமோ? உங்களைப் போல் நானும்
முற்போக்குவாதி தான். இந்த கூடுவிட்டு கூடு பாய்வதை எப்படி நம்புவது? அதனால் இதையும் விட்டுவிடலாம். <br />
<br />
பின் ஐநூறு கிலோ மீட்டருக்கு அப்பால் இருக்கும் ஒரு அனுபவசாலி தொலைபேசியில்
அழைத்து, ஒருவேளை எண்ணையிலிருந்து வாடை வந்திருக்கலாம் என்று எண்ணையை
சோதிக்கச் சொன்னார். எண்ணெய் புதிய எண்ணெய் தான்; நல்லெண்ணெய் தான்; அதாவது
நல்ல ரீபைண்டு சூரியகாந்தி எண்ணெய் தான். அதே பாக்கில் இருந்து எடுத்த
எண்ணையில் முந்தா நாள் பொறித்த அப்பளத்திலும் அன்றைக்கு தாளித்துக் கொட்டிய
குழம்பிலும் எந்த பிரச்னையும் இல்லை. அதனால் இது எண்ணையால் விளைந்தது
அல்ல. இதில் சோதனைக்குறிய விஷயம், உடன் சாப்பிட்ட ஒருவர் 'நீ நறுக்கியதால்
தான் இப்படி ஆகிவிட்டதோ' என்று ஆரம்பித்தார்.<br />
<br />
எனக்குப் புரிந்துவிட்டது. இத்தனை நாள் மனிதர்கள் மூலம் என்னை இம்சித்துக்
கொண்டிருந்த கடவுள், இப்போது கத்திரிக்காய்களையும் ஏவிவிடத்
தொடங்கியிருக்கிறார்.<br />
<br />
கடவுளே! அடுத்தது என்ன? காத்திருக்கிறேன்.Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-64198487703826696202011-05-11T07:11:00.002+05:302011-05-14T22:44:31.503+05:30தொலைக்காட்சி தொடர் காணும் உரிமைச் சட்டம்<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><i>மேலே படிக்கும் முன் உங்களைக் கொஞ்சம் தயார்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.</i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><i><br />
</i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><i>கண்ணை மூடிக் கொள்ளுங்கள். சட்டசபையில் இருப்பதாக நினைத்துக் கொள்ளுங்கள். சட்டசபையை அப்படியே மனத்தில் காட்சியாய் ஓட விடுங்கள்.</i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><i><br />
</i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><i>தற்சமயம் முதல்வராக இருவரை மட்டுமே நம்மால் நினைத்து பார்க்க முடியும் என்பதால், அந்த இருவரில் உங்களுக்கு பிடித்தவர் அல்லது பிடிக்காதவர் இங்கு முதல்வாராக சட்ட வரைவை வாசிப்பதாக கற்பனை செய்து கொள்ளுங்கள்</i>.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">காலை மணி 10.10.</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">ஆளுங்கட்சி சொன்ன வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றாததைக் கண்டித்து எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர்கள் அனைவரும் வெளிநடப்பு செய்துவிட்டார்கள். தான் எந்தக் கட்சிக்கு ஆதரவு அளிப்பது என்று தெரியாத ஒரு உறுப்பினர் ஒரு ஓரமாக நின்று கொண்டிருக்கிறார்.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">சபாநாயகர்: தொலைக்காட்சி தொடர் காணும் உரிமைச் சட்டத்தை சபையில் தாக்கல் செய்ய மாண்புமிகு முதல்வரை அழைக்கிறேன்.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">ஓவர் டூ முதல்வர்:</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">பெண்களின் உரிமைக்கும் முன்னேற்றத்திற்கும் எனது அரசு எப்போதும் பாடுபட்டுவந்திருக்கிறது. அதற்காக நான் சந்தித்த எதிர்ப்புகளும் சோதனைகளும் அதிகம். ஆனால் இந்த எதிர்ப்புக்கு பயப்படாமல், சதாசர்வகாலமும் மக்களுக்காகவே சேவை செய்து வருகிறேன். அதிலும் குறிப்பாக பெண்களுக்காக இந்த அரசு வகுத்திருக்கும் திட்டங்களும் சட்டங்களும் எதிர்கால வரலாற்றில் கூட யாராலும் செய்ய முடியாதது.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">பெண்களின் உரிமைக்கும் முன்னேற்றத்திற்கும் எனது அரசு எப்போதும் பாடுபட்டுவந்திருக்கிறது. அதற்காக நான் சந்தித்த எதிர்ப்புகளும் சோதனைகளும் அதிகம். ஆனால் இந்த எதிர்ப்புக்கு பயப்படாமல், சதாசர்வகாலமும் மக்களுக்காகவே சேவை செய்து வருகிறேன். அதிலும் குறிப்பாக பெண்களுக்காக இந்த அரசு வகுத்திருக்கும் திட்டங்களும் சட்டங்களும் எதிர்கால வரலாற்றில் கூட யாராலும் செய்ய முடியாதது.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">(ஆளுங்கட்சி உறுப்பினர்கள் மேசையை தட்டுகிறார்கள்)</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">சட்டத்தின் முக்கிய அம்சங்களை இந்த சபையில் பட்டியலிடுகிறேன்.</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 12px;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in;"><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">இந்த சட்டம் ஒவ்வொரு வீட்டிலும் பெண்களுக்கு குறைந்தது 10 மணிநேரம் தொலைக்காட்சி நேரத்தை உறுதி செய்கிறது. அதிலும் ப்ரைம் டைம் என்று அழைக்கப்படும் மாலை 6 மணி முதல் 11 மணி முழுவதும் அவர்களுக்கு மட்டுமே அனுமதி உண்டு.</span></li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li>இந்த நேரத்தில் அவர்களை சமையல் செய்யச் சொல்லுதல், சாப்பாடு பரிமாறச் சொல்லுதல் போன்றவை குற்றமாகக் கருதப்படும். இடையிடையே கிரிக்கெட் ஸ்கோர் பார்க்க அவர்களை தொந்தரவு செய்வது, விளம்பர இடைவேளையின் போது ரிமோட்டை கைப்பற்றுவது போன்றவை இனிமேல் குற்றமாக பதிவு செய்யப்படும்.</li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li>இத்தகைய குற்றங்களில் ஈடுபடுவோருக்கு அதிகபட்சம் மூன்று நாள் சிறைத் தண்டனையும் தண்டனை காலத்தின் போது நாளொன்றுக்கு 10 மணி நேர தொலைக்காட்சி தொடர்களும் காண்பிக்கப்படும்.</li>
</ul>(இப்போது ஆளுங்கட்சி உறுப்பினர்கள் இன்னும் பலமாக மேசையை தட்டுகிறார்கள்.)</div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">குற்றவாளிகளை அரசு போஷிக்கிறது என்ற அவப்பெயரை என் அரசு தாங்காது. அதனால் சிறையில் இருக்கும் ஒவ்வொரு நாளுக்கும் குற்றவாளிகளிடமிருந்தே சிறை வாடகை வசூலிக்கப்படும்.</span></li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">நல்ல கதை புத்தகங்கள் வாங்கிக் கொடுப்பது, கைவினைக் கலைகள், இசை, மொழி போன்றவற்றை கற்க ஆர்வத்தை தூண்டுவது, இதனால் மரியாதை, மதிப்பு, அறிவு எல்லாம் உயரும் என்று ஆசை வார்த்தை கூறி, தொலைக்காட்சி தொடர்கள் பார்க்கும் பழக்கத்தையும் உரிமையையும் வேரோடு அழிக்க நினைப்பவர்களை இந்த அரசு தயவுதாட்சன்யம் இன்று தண்டிக்கும்.</span></li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">இத்தகைய குற்றங்களில் ஒருவர் ஈடுபட்டார் என்பது நிரூபிக்கப்பட்டால் அவருக்கு ஓராண்டு சிறைத்தண்டனை வழங்கப்படும். அதற்கான சிறைவாடகையும் வசூலிக்கப்படும். </span></li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-family: Latha,sans-serif; line-height: 115%;">மேலும் தண்டனை காலம் முடிந்தபின் தொடர்ச்சியாக ஆறு மாதங்களுக்கு அருகிலுள்ள காவல் நிலையத்தில் தினமும் மாலை 7 மணிக்கு ஆஜராகி, 7 மணி முதல் 9 மணி வரை அதிகாரி ஒருவரின் மேற்பார்வையில் தொலைக்காட்சி தொடர்களை கட்டாயம் பார்க்க வேண்டும்.</span></li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li>இவ்விதமான ஏற்பாடுகள் குற்றவாளிகள், மீண்டும் குற்றம் புரிவதையும் மற்றவர்களின் உரிமையில் தலையிடுவதையும் தடுக்கும்.</li>
</ul></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.25in; text-align: left;"><ul style="text-align: left;"><li>இந்த சட்டத்தின் கீழ் குற்றங்களை பதிவு செய்ய, காவல் நிலையத்திற்கு செல்ல வேண்டிய அவசியம் இல்லை. மக்கள் தங்கள் அலைபேசியில் இருந்து TV <space> <பெயர்> <space> <குற்றம் சாட்டப்படுபவரின் பெயர்> <space> <அவர் முகவரி> என்று டைப் செய்து பூஜ்யம் பூஜ்யம் பூஜ்யம் பூஜ்யம் பூஜ்யம் (00000) என்ற எண்ணுக்கு குறுஞ்செய்தி அனுப்பினாலே போதும். மற்றவற்றை எனது அரசு இயந்திரம் பார்த்துக் கொள்ளும்.</space></space></space> </li>
</ul>(தொடர்ந்து இரண்டு நிமிடம் ஆளுங்கட்சி உறுப்பினர்கள் மேசையைத் தட்டுகிறார்கள்.) </div><br />
<br />
</div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-58437108325252673952011-05-04T22:30:00.005+05:302011-12-26T21:55:08.960+05:30எழுத்து எங்கிருந்து வருகிறது?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
எலிசபெத் கில்பர்ட்டை பலருக்கும் தெரிந்திருக்கும்; Eat Pray Love என்ற புத்தகத்தை எழுதியவர். பல வருடங்கள் பல நாடுகளில் பெஸ்ட் செல்லராக இருந்த புத்தகம் அது. கற்பனைத் திறனைப் பற்றி அவர் அளித்த Ted Talkல் இரு கலைஞர்களை பற்றிக் குறிப்பிடுகிறார். ஒருவர் 95 வயதாகும் அமெரிக்க கவிஞர் ரூத் ஸ்டோன். மற்றொருவர் டாம் வெயிட்ஸ் (ஆம் Tom Waits தான். ஏதோ வாக்கியம் போல் இருக்கிறது தானே). வெயிட்ஸ் ஒரு பாடகர் மற்றும் இசையமைப்பாளர். </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ரூத் ஸ்டோன், "கவிதை பூமி அதிர என்னை நோக்கி ஓடி வரும்; அதோடு போட்டி போட்டுக்கொண்டு ஓடிப் போய் ஒரு தாளையும் பென்சிலையும் எடுத்து எழுதிவிடவேண்டும். சில நேரங்களில் கவிதையின் வேகத்திற்கு என்னால் ஈடு கொடுக்க முடியாது; பேப்பரையும் பென்சிலையும் அடையும் முன்பே கவிதை வேறு ஒரு கவிஞரைத் தேடி ஓடிவிடும். வேறு சில சமயம் கவிதை என்னைத் தாண்டி ஓடிக்கொண்டிருக்கும்; ஒரு கையில் பென்சிலை எடுத்துக் கொண்டு இன்னொரு கையால் கவிதையின் வாலைப்பிடித்து எழுத்து அப்படியே பேப்பரில் எழுதிவிடவேண்டும். கவிதை முழுமையாக கச்சிதமாக வந்துவிடும்; ஆனால், வலைப்பிடித்து இழுத்ததால் கடைசி வார்த்தையிலிருந்து தொடங்கி முதல் வார்த்தையில் முடியும்.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
அடுத்தது டாம் வெயிட்ஸ், ” ஒரு நாள் காரில் போய்க் கொண்டிருந்தேன். அப்போது எனக்கு அந்த மெலடி கேட்கிறது. நான் வண்டி ஓட்டிக்கொண்டிருக்கிறேன். எனக்கு அது வேண்டும். ஐயோ! அதை தான் இழக்கப்போகிறேன்! இதை விட்டுவிட்டால் என்றென்றும் அந்த வருத்தம் என்னை குத்திக் கொண்டே இருக்கப்போகிறது” இதைத் தொடர்ந்து அவர் செய்தது தான் க்ளாசிக், காரிலிருந்து இறங்கி, மேலே பார்த்து “ஏய்! நான் வண்டி ஓட்டிக் கொண்டிருப்பது உனக்குத் தெரியவில்லையா? இப்போ நான் பாட்டு எழுதும் நிலையிலா இருக்கிறேன். போ! உனக்கு வாழ்வு வேண்டுமானால் வேறு ஒரு சரியான சந்தர்ப்பத்தில் வா. இல்லை இன்றைக்கு வேறு யாரையாவது போய் தொந்தரவு செய். போய் லியோனார்ட் கோகனை தொந்தரவு செய்.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
பதிவுன் கடைசியில் இருக்கும் ஒளித்துண்டைப் பாருங்கள். மிக நல்லதொரு Ted Talk. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
எலிசபெத் சொல்வது, ‘எழுத்து என்பது நமக்கு உள்ளே உருவாவதில்லை, அது நமக்கு வெளியில் இருக்கிறது. அதோடு நாம் தொடர்பு ஏற்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்” என்பதே. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
இதே போன்ற கருத்தைதான் தமிழின் முதன்மை எழுத்தாளர்களான லா.ச.ராவும் தி.ஜானகிராமனும் சொல்கிறார்கள்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
முதலில் லா.ச.ரா...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>''ஒரு கதை உங்களுக்குள் உருவாகும் புள்ளியிலிருந்து, ஒரு முழுமையான வடிவத்தை அடைவது வரைக்கும் உள்ள செயல் பற்றிச் சொல்லமுடியுமா?''</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
'' கதை எங்கேத் தோன்றுகிறது, கரு எங்கே தோன்றுகிறது? எனக்குத் தெரியவில்லை. ஒன்றுக்கொன்று சம்பந்தம் இல்லாமலும் இருக்கும். 'அஞ்சலி' என்று ஒரு கதை, ஐந்து பூதங்களையும் உருவகப்படுத்தி எழுதினேன். நான்கு கதைகள் வந்துவிட்டது. காயத்தைப் பற்றி எழுத வரவில்லை. அதற்காக எட்டு வருடம் காத்துக் கொண்டிருந்தேன். அது வரும் என்று எனக்குத் தெரியும். எனவே காத்துக் கொண்டிருப்பது பற்றி, நான் கவலைப்படுவதில்லை. ஒரு நாள் குமுட்டியில் கனல் தகதகவென்றிருந்தது. நான் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தேன். 'ஏக்கா', என்று ஒரு வார்த்தை அப்போது மனதில் ஓடியது. ஏகாம்பரி, ஏகாம்பரம் என்று உருக்கொண்டு, கொண்டே போய்க் கொண்டிருக்கிறது. இப்படித்தான் கதை உருவாகிறது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்களேன். மனது தளர்ந்துபோய், எங்கே நெகிழ்ச்சி ஏற்படுகிறதோ, அங்கே கவித்துவம் ஏற்படுகிறது. 'சிந்காநதி'யில் ஒரு அத்தியாயம், 'my dark Gazzle of the night' என்று ஆரம்பிக்கிறது. ஏன் இப்படி ஆரம்பித்தீர்கள் என்று என்னைக் கேட்டால், எனக்குத் தெரியாது. என்னமோ தோன்றியது, அப்படி தொடங்குகிறேன். தொடங்கிய பிறகு, அதன் பாட்டுக்கு, அது போய்க்கொண்டே இருக்கிறது. ஒரு கதையில் ஒருவன், எதையோ, இப்படி கையில் தூக்கிக்கொண்டு போகிறான். உடனே, 'பறவையின் ஒடிந்த சிறகு போல்' என்று எழுதினேன். ஏன் இப்படி வந்தது என்று என்னைக் கேட்டால், எனக்கு எப்படித் தெரியும்! அது வந்துவிட்டது, அவ்வளவுதான். 'symbathy.'</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://azhiyasudargal.blogspot.com/2011/01/blog-post_31.html">இந்த நேர்காணலை முழுவதும் படிக்க...</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
தி.ஜா... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
எப்படி அதை எழுதினேன் என்று கேட்டால் பதில் சொல்ல முடியவில்லை. அந்த எல்லா ஞாபகங்களும் உள்ளே கிடந்தன. ஒருநாள் ஒரு வாரப் பத்திரிகையிலிருந்து மூன்று பேர்கள் வந்து ‘ஒரு தொடர்கதை எழுதுங்களேன்’ என்றார்கள். நாலைந்து தடவை வந்தார்கள். இந்த ஞாபகங்கள், என் ஆசைகள், நப்பாசைகள், நான் எப்படி இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேனோ, பார்த்த மனிதர்கள் பாத்திரங்களாக எப்படி மாறவேண்டும் என்று விரும்பினேனோ, எல்லாமாகச் சேர்ந்து நாவலாக உருவாயின. மறுபடியும் எப்படி என்றால் அதற்குப் பதில் சொல்ல முடியவில்லை. ஏதோ உட்கார்கிறோம், எழுதுகிறோம். சில சமயம் தரதரவென்று எழுதமுடிகிறது. சில நாளைக்கு ஒரு வரிகூட எழுதமுடியவில்லை. நாட்கணக்கில் எழுதவே முடிவதில்லை. எழுத வந்தால்தானே! நாலு நாட்கள் வந்து நாட்கள் மண்டையை உடைத்துக் கொண்டு, கடைசியில் அழாத குறையாக, படுத்து விடுகிறது. காலையில் எழுந்திருக்கும் பொழுது பளிச்சென்று கோவில், சினிமாவுக்குப் போகிற ஸ்திரீகள் ‘குக்’கரில் வைத்துவிட்டுப் போகிற அரிசி மாதிரி, எல்லாச் சிரமங்களும் விடிந்து, தானாக எண்ணங்கள் பக்குவமாகி இருக்கும். வேகமாக, பேனா அதை எழுதிவிடுகிறது. அவ்வளவுதான்.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://solvanam.com/?p=14107">இந்த கட்டுரையைமுழுவதும் படிக்க... </a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
எலிசபெத் கில்பர்ட்டின் பேச்சு...</div>
<div style="text-align: justify;">
<object height="326" width="446"><param name="movie" value="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf">
</param>
<param name="allowFullScreen" value="true" />
<param name="allowScriptAccess" value="always"/>
<param name="wmode" value="transparent">
</param>
<param name="bgColor" value="#ffffff">
</param>
<param name="flashvars" value="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/ElizabethGilbert_2009-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/ElizabethGilbert_2009.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=453&lang=eng&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=elizabeth_gilbert_on_genius;year=2009;theme=the_creative_spark;theme=speaking_at_ted2009;theme=words_about_words;theme=women_reshaping_the_world;event=Women+Reshaping+the+World;tag=Arts;tag=Culture;tag=Entertainment;tag=TED2009;tag=creativity;tag=poetry;tag=work;tag=writing;&preAdTag=tconf.ted/embed;tile=1;sz=512x288;" />
<embed src="http://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf" pluginspace="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" bgColor="#ffffff" width="446" height="326" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="always" flashvars="vu=http://video.ted.com/talks/dynamic/ElizabethGilbert_2009-medium.flv&su=http://images.ted.com/images/ted/tedindex/embed-posters/ElizabethGilbert_2009.embed_thumbnail.jpg&vw=432&vh=240&ap=0&ti=453&lang=eng&introDuration=15330&adDuration=4000&postAdDuration=830&adKeys=talk=elizabeth_gilbert_on_genius;year=2009;theme=the_creative_spark;theme=speaking_at_ted2009;theme=words_about_words;theme=women_reshaping_the_world;event=Women+Reshaping+the+World;tag=Arts;tag=Culture;tag=Entertainment;tag=TED2009;tag=creativity;tag=poetry;tag=work;tag=writing;"></embed></object></div>
</div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-6880877419956733252011-01-22T19:30:00.007+05:302011-01-22T20:45:56.655+05:30மைசூர்பாகின் தற்கால நிலை...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5mH1HdAynrDniUDngfYCy6aSK57sleszWrRDoG3KDwXFfSG4u108n3uYQqjy8lDF-9-PzRfj80ceJf4CWZqgJSlCUbhTVdJlDrXShONXPO0KdVo-zHMia-uk-yRPHyT5VLJF_HnWG3xc/s1600/Mysore-Pak.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5mH1HdAynrDniUDngfYCy6aSK57sleszWrRDoG3KDwXFfSG4u108n3uYQqjy8lDF-9-PzRfj80ceJf4CWZqgJSlCUbhTVdJlDrXShONXPO0KdVo-zHMia-uk-yRPHyT5VLJF_HnWG3xc/s320/Mysore-Pak.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">இது உத்தமம்!</td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">காகாசுர மாதப்பா எந்த நேரத்தில் முதலில் மைசூர்பாகை செய்தாரோ தெரியவில்லை. நேரம் காலம் தெரிந்திருந்தால், நவாம்ஸம், ராசி கட்டம் போட்டு, சனி, ராகு, கேது மேலும் இடமிருந்தால் அவர்கள் பிள்ளைகளுக்கும் கட்டத்தில் ஒவ்வோர் இடத்தை பட்டா போட்டு குடியமர்த்தியிருக்கலாம். ஆனால், மைசூர்பாகின் இப்போதையை நிலைமையை சொல்ல, சோளி உருட்ட தேவையில்லை, கோல் வேண்டாம், நாடி பிடிக்க அவசியமில்லை, கடவுளர்கள் நம்மீது இறங்கி டான்ஸ் ஆட வேண்டுமென்பதில்லை, புளியமரத்தடி ஜோசியரிடம் கேட்கவேண்டாம்; நானே சொல்லிவிடுவேன் மைசூர்பாகிற்கு இப்போது நேரம் சரியில்லை.</span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><div style="text-align: right;"></div><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஜாங்கிரி, ஜிலேபி, லட்டு, குலோப் ஜாமூன், அல்வா என்று எல்லா இனிப்புமே கொஞ்சம் சவுக்கு சவுக்கு தான். விதிவிலக்கு மனோகரமும், மைசூர்பாகும்; முரட்டு இனிப்புகள். கல்யாணத்திற்கு பெண் வீட்டில் பக்க்ஷனம் லிஸ்ட் கேட்கும் போது, மாப்பிள்ளைக்கு ஒன்னுவிட்ட ரெண்டுவிட்ட பாட்டியெல்லாம் வந்து, இத்தனை சுற்று முறுக்கு அத்தனை கேள், அத்தனை சுற்று முறுக்கு இத்தனை கேள், என்று ஏற்றிவிட்டுப்போவார்கள். சரி, இனிப்பு? நிறைய வைத்தாலும் பெரிதாக இருக்க வேண்டும். மேடையில் எங்கிருந்து பார்த்தாலும், வெட்டிக் கதை அளந்து கொண்டிருக்கும் மாமா மாமிகளுக்கு பெரியதாகத் தெரிய வேண்டுமே! ஜாங்கிரி, ஜிலேபி எல்லாம் அத்தனை பெரிதாக செய்வது இன்றைய சமையல் தொழில்நுட்பத்தில் சாத்தியமே இல்லை. லட்டுவும் மாலாடும் (பொட்டுகடலை பொடி + சர்க்கரை பொடி சேர்த்த்ச் செய்வது) பெரிதாய் பிடிக்கலாம் தான். ஆனால் அவை எந்த நேரத்திலும் <span style="font-size: small;">cohesiveness</span>ஐ இழந்து, தரைமட்டத்திற்கு வந்து தகுதி இழந்துவிடும் அபாயம் உண்டு. ஆனால், இந்த மைசூர்பாகு இருக்கிறதே அது அப்படிப்பட்டதில்லை. சுலபத்தில் உடைந்துவிடாது, அதே நேரத்தில் ஒரு குழவியை எடுத்து ஒரே போடு! துண்டம் துண்டமாக உடைந்துவிடும். பார்க்கவும் சும்மா ஜம்மென்று இருக்கும்.</span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYVGXQPrknqZioA4AE03QeI0UXUFuwOJ0BubKXR152IQaDC0574PGCSPeEaMFGvVDk17jqhKZqrctN_n0l8dP3ZU0Ukjzv1og41OMyZ1vCj__rptO5Bq8a8mIzLfaMKVhMtqR5z4Uq32Q/s1600/mysorepak1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYVGXQPrknqZioA4AE03QeI0UXUFuwOJ0BubKXR152IQaDC0574PGCSPeEaMFGvVDk17jqhKZqrctN_n0l8dP3ZU0Ukjzv1og41OMyZ1vCj__rptO5Bq8a8mIzLfaMKVhMtqR5z4Uq32Q/s320/mysorepak1.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">இது அதமம்!</td></tr>
</tbody></table> <span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">மைசூர் பாகு செய்வது இரும்பை காய்ச்சி ஊற்றுவதற்குச் சமம். ஒருமுறை அது நன்றாக வந்துவிட்டால் அம்மா முகத்தில் இரண்டு நாளைக்கு அந்த சாதனை மின்னிக் கொண்டிருக்கும். இரும்பை காய்ச்சி வார்க்கும் போதும், பின் அதைக் குளிர்விக்க வைப்பதிலும் நிறைய நுணுக்கங்கள் இருக்கின்றன. அது உருகி ஓடும் பதம் வரும் வரை சூடாக்க வேண்டும். உருக்கி மண்வார்ப்பில் ஊற்றும் போது, வெளியாகும் வாயுக்கள் உலோகத்தோடே தங்கிவிடாமல் வெளியேற வசதிகள் இருக்க வேண்டும். அப்படி உலோகத்தோடே வாயுக்கள் தங்கிவிட்டால், அதற்கு பெயர் <span style="font-size: small;">blow holes</span>. இப்படி <span style="font-size: small;">blow holes</span> இருக்குமானால் அந்த இரும்பின் தரம் கீழ்தரம் தான். அது பெரும்பாலும் dynamic பயன்பாடுகளுக்கு லாயக்கில்லை. </span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சரி இந்த ஓட்டைகள் இல்லாமல் ஊற்றியாகிவிட்டது. அப்படியே இயற்கையாக குளிர்விக்க வைத்துவிடலாமா? அதிலும் இந்த நணுக்கம் வந்து படுத்துகிறது. இரும்பை <a href="http://www.navaching.com/forge/forge.gifs/paths.jpg">எந்த வேகத்தில் குளிர்வித்தால்</a> என்னென்ன அளவில் அதன் கடினத்தன்மை மாறும் என்று இருக்கிறது. வேண்டிய கடினத்திற்கு ஏற்ப தான் குளிர்விக்க வேண்டும். இரும்பில் கார்பன் சேர்த்தால் அது தான் ஸ்டீல். <a href="http://www.sv.vt.edu/classes/MSE2094_NoteBook/96ClassProj/examples/FeC.gif">இரும்பில் இருக்கும் கார்பன்</a> அளவைப் பொறுத்து அது <span style="font-size: small;">ductile </span>ஆகவோ <span style="font-size: small;">brittle </span>ஆகவோ இருக்கும். ஆனால் இந்த கார்பன், எடைவிகிததில் 2.1% மேல் போய்விட்டால் அது <span style="font-size: small;">cast iron</span> ஆகிவிடும். <span style="font-size: small;">Cast iron is brittle</span>. சுரண்டினால் பொடிப்போடியாக வரும். கையெல்லாம் கரி ஒட்டிக் கொள்ளும். கீழே போட்டால் உடைந்துவிடும். <span style="font-size: small;">Compression</span>ஐ சமத்தாக தாங்கிக் கொள்ளும் ஆனால் <span style="font-size: small;">tensile</span>ஐ அதனால் தாங்கிக் கொள்ளமுடியாது. </span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">மைசூர்பாகும் <span style="font-size: small;">brittle </span>தான். இப்போது அதைத் தான் படுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள். <span style="font-size: small;">Cast iron </span>அளவிற்கு மைசூர் பாகு கடினமாக இருந்திருந்தால் இரண்டு மூன்று தலைமுறைக்கே பல் இல்லாமல் போயிருக்கும். இங்கு தான் அந்த <span style="font-size: small;">blow holes</span> விளையாடுகிறது. இரும்பில் <span style="font-size: small;">blow holes </span>இருந்தால் அதற்கு துரும்பு மதிப்புதான். மைசூர்பாகில் ஓட்டை இல்லையென்றால் அதை வைத்து கியாரண்டியாக வீடுகூட கட்டலாம். அந்தளவிற்கு ஸ்ட்ராங். </span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சர்க்கரை, கடலைமாவு, நெய் மூன்றுமே போதும் மைசூர்பாகு செய்ய. கிண்டி ஊற்றியவுடன் காற்று உட்புகுந்து ஓட்டைகளை ஏற்படுத்தும். (இது அந்த ஓட்டைகள் எப்படி வருகிறது என்பதில் சில சந்தேகங்களும் இருக்கிறது. கொஞ்சம் அறிவும் பணமும் சேர்ந்த பிறகு இதை ஆராய்ச்சி செய்வதாக திட்டம்.) ஆனால் இப்போது செய்கிறார்களே ஒரு பாகு. அது திடப்பொருளே இல்லை. கிட்டதட்ட பற்பசை போன்றது. அறை வெப்பதில் கொழுக் கொழுக்கென்றே இருக்கும். அதில் ஓட்டையெல்லாம் எதிர்பார்க்க முடியாது. என்னமோ அடுத்த வீட்டு நெய்யை போட்டு செய்வது போல், எட்டு பாக்கெட் போட்டு சுற்றினாலும் ’நான் இந்தோ இருக்கேனே’ என்று எட்டிப்பார்க்கும் நெய். வேகாத கடலைமாவு. பிசுபிசுக்கும் சர்க்கரை. தெரியாத்தனமாக ஒருமுறை தொட்டுவிட்டால் கூட, ஒன்பது முறை ரின் சோப்பு போட்டு கழுவ வேண்டியிருக்கிறது. </span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எல்லாமே மாறிக் கொண்டுதான் இருக்கிறது. இது மாறினால் என்ன என்கிறீர்களா? அதெப்படி கடலைமாவும் நெய்யும் போட்டது எல்லாம் மைசூர்பாகாகிவிடுமா? ஆகிடுமா? சர்க்கரை போட்டதெல்லாம் இனிப்பாகிவிட முடியுமா? அதற்கு பின் இருக்கும் அறிவியலை புரிந்து கொள்ள வேண்டாமா.</span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சும்மா, உள்ளூர் ரவுடியை எல்லாம் போட்டு புரட்டி புரட்டி எடுக்க அடிக்கடி பேன்சி டிரெஸ்ஸில் வந்தபோன கடவுள், இதைப் பற்றி கவலைப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை. குறைந்த பட்சம் ஒரு தந்தி கூட அனுப்பவில்லை என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன். ஒரு வேளை அவர் பெயரையும் இதில் கோர்த்துவிட்டார்களே என்று அமைதியாய் இருக்கிறாரா? இல்லை ஏதும் கான்ஃபிளிக்ட் ஆப் இண்டெரஸ்ட் இருக்கிறதா? </span><br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கடவுள் இருக்கிறாரோ இல்லையோ? அப்படியே அவர் இருந்தாலும் அவர் வருவாரோ வரமாட்டாரோ? ஒன்று மட்டும் நிச்சயம், இப்படி போலி மைசூர்பாகு செய்பவர்களை எல்லாம் <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mysore_pak">காகாசுர மாதப்பா</a> மன்னிக்கவே மாட்டார்.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Latha, sans-serif; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நன்றி: அதமம்! போட்டோ <a href="http://mykitchenpitch.wordpress.com/">பம்பாய் அக்காவின்</a> வலைதளத்திலிருந்து உரிமையோடு எடுத்துக் கொண்டேன். </span></div></div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-87575188574870571592010-09-02T18:47:00.001+05:302010-09-02T21:07:56.976+05:30முத்தொள்ளாயிரம் - என். சொக்கன்<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://nchokkan.files.wordpress.com/2010/07/mwrapper_thumb.jpg?w=199&h=300" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://nchokkan.files.wordpress.com/2010/07/mwrapper_thumb.jpg?w=199&h=300" width="132" /></a></div><br />
<br />
தலைப்பு: <a href="https://www.nhm.in/shop/978-81-8493-455-7.html">முத்தொள்ளாயிரம்</a><br />
ஆசிரியர்: பெயர் தெரியவில்லை<br />
புரியும்படி: <a href="http://nchokkan.wordpress.com/">என். சொக்கன் </a><br />
பதிப்பகம்: கிழக்கு பதிப்பகம்<br />
விலை: ரூ. 150<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">தமிழ் செய்யுள்களையும் இலக்கியங்களையும் பள்ளியில் மட்டுமே படித்திருக்கிறேன். அதுவும் கோனார் தமிழ் உரை உதவியதில் சீர் பிரித்துப் படிக்கக் கூட கற்றுக்கொள்ளவில்லை. கோனாரைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை. எல்லாம் என்னுடைய சோம்பேறித்தனம். சரி சுயபுராணத்தை விட்டுவிட்டு இந்த மூவேந்தர் புராணத்தைப் பார்க்கலாம்.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">முத்தொள்ளாயிரம், இந்த தமிழ் நூலைப் பற்றி ஏராளமான தகவல்கள் இணையம் முழுதும் கிடைக்கின்றன. மொத்தம் 110 வெண்பாக்கள் உள்ளன (சிலர் 109 வெண்பாக்கள் என்கிறார்கள்). அனைத்தும் சேர, சோழ, பாண்டியரைப் பற்றிய வெண்பாக்கள். ஒரு புலவரே மூன்று அரசர்களைப் பற்றியும் எழுதியிப்பாரா என்பது சந்தேகமே. வேறு வேறு புலவர்கள் வெவ்வேறு காலங்களில் எழுதியிருக்காலாம். இந்தப் பாடல்கள் புறத்திரட்டு என்னும் தொகுதியில் இருந்து எடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. (மேற்ப்படி தகவல்களூக்கு சில சுட்டிகளை பதிவின் இறுதியில் தந்திருக்கிறேன்.)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">பெரும்பாலான பழந்தமிழ் நூல்களைப் போல இதுவும் அரசர்களின் சிறப்புகளை பல உவமைகளைக் கொண்டு சொல்லியிருக்கிறார்கள். முத்தொள்ளாயிரத்தில் பெரும்பாலும் காதற் பாடல்களே உள்ளன. புலவர்கள் தங்களை ஒரு பெண் போல பாவித்துக் கொண்டு இந்தப் பாடல்களை எழுதியுள்ளார்கள். இப்படி எழுதுவதை கைக்கிளை என்கிறார்கள். இந்தப் புத்தகத்தின் காலம் தெரியாவிட்டாலும், அக்காலத்தில் இருந்த பழக்கவழக்கங்களை இந்நூல் மூலம் அறிய முடிகிறது. என் மூளைக்கு எட்டிய சில விஷயங்களை சுருக்கமாக பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">பெரும்பாலும் அனைத்துப் பாடல்களுமே உவமையோடு தான் எழுதியிருக்கிறார்கள். அவற்றில் பல ஆச்சரியங்கள். எனக்கு பிடித்த ஒரு உவமை. சோழன் வீதியில் வருவதைக்காண பெண்கள் தங்கள் வீட்டு சன்னல் அருகே நிற்கிறார்கள். சோழனைத் தேடும் அவர்களின் கண்கள், வலையில் சிக்கிய மீன்கள் அலைபாய்வதைப் போல் பாய்கிறதாம். </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">முத்தொள்ளாயிரக் காலத்தில் கடவுள் வழிபாடு இருந்திருக்கிறது. சிவபெருமானைப் பற்றிய பாடல் இதில் உள்ளது. அரசர்களை முருகனுக்கு ஒப்பாகச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ஒரு பாடலில் இந்திரனும் வருகிறான். ஒரு பாடலில் கடவுளுக்கு விலங்குகளை பலி கொடுக்கும் வழக்கம் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. முருகனைப் பற்றிக் கூறுகையில் ஒரு பாடலில் கோழிக்கொடி ஏந்தியிருப்பவன் என்று வருகிறது. நமக்குத் தெரிந்தவரை முருகன் ஏந்திக்கொண்டிருப்பது சேவற்க் கொடி. ‘கோழி’ என்ற சொல் ஆண்பாலையும் குறிக்கிறதா? இல்லை முருகனின் வேல் மாறிவிட்டதா? தெரியவில்லை. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">இந்தக் காதலில் விழுவது என்பது எல்லாக் காலங்களிலும் துன்பம் தான் போலும். எனக்கு அதில் எந்த அனுபவமும் இல்லை. ஆனால், முத்தொள்ளாயிரம் படித்தவுடன் அவர்கள் சொல்வது சரிதானா என்று சோதிக்கத் தோன்றுகிறது. அந்தந்த ஊர்ப் பெண்கள், அவர்களின் அரசர்களின் மீது அநியாயத்திற்கு ஆசை கொள்கிறார்கள் (அந்த ஊர் ஆண்கள் அய்யோ பாவம்!). அரசனைக் கண்டவுடன் அவர்கள் நெஞ்சம் அவன் பின்னாலேயே போய்விடுகிறது. இல்லை இவர்களே நெஞ்சைத் தூதாக அனுப்பிவிடுகிறார்கள். அப்படிப் போன ஒரு நெஞ்சம், பாண்டியனின் வாயிலில், தன் இடுப்பில் கை வைத்துக்கொண்டு அவனிடம் பேச காத்து நிற்கிறதாம். இன்னொருத்தியின் நெஞ்சம், யாருக்கும் போக வர வழி கொடாமல் பாண்டியனின் வாயிலில் நிற்கிறதாம். (என்னுடைய மூளை தான் சில நேரங்களில் வேலை செய்வது போல் தெரியவில்லை. எங்காவது போய் வருகிறதோ?)</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">அப்புறம் சொக்கனைப் பற்றிச் சொல்லியே ஆக வேண்டும். அட! இவர் எந்த ஊர் ராஜாவா? இவர் தான் முத்தொள்ளாயிரத்திற்கு ‘புரியும் படி’ உரை எழுதியிருக்கிறார். நம்மை மூன்று நாடுகளூக்கும் தோளில் கைப்போட்டுக் கொண்டு அழைத்துச் செல்கிறார். ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும் நம் மண்டையில் ஏறும் படி விளக்கம் தருகிறார்; சப்பரம் தெரியாமல் தவிக்கும் குழந்தைகளை தோளில் தூக்கிக் காண்பிக்கும் அப்பாமார்கள் போல (ஆகா! எனக்கும் கூட உவமை எழுத வருகிறதே!). சொக்கன் ஒருவரையும் விடுவதில்லை. வீட்டில் அடைபட்டுக் கிடக்கும் மகளுக்கும் அவள் தாய்க்கும் என்ன பிரச்சனை என்று விசாரிக்கிறார். காதல் வயப்பட்டிருக்கும் பேதைகளிடம் போய் விசாரிக்கிறார். யானைகளிடம் கூட பேச்சுக் கொடுக்கிறார். சரி மனிதர் ஏதோ நல்லது செய்கிறார் என்று அவர் பின்னால் போனால், போர்களத்திற்குள் இழுத்துக் கொண்டு போய் பேய்களையும் பிணங்களையும் அறிமுகப்படுத்தி வைக்கிறார். முத்தொள்ளாயிரத்தைப் பற்றிய ஒரு முன்னுரையை மட்டும் எழுத மறந்துவிட்டார் போலும். அதை விரைவில் வரப்போகும் இரண்டாம் பதிப்பில் சேர்த்துவிடுவார் என்று நம்புவோம்.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">இந்தப் புத்தகம் மற்ற பழந்தமிழ் நூல்களையும் படித்து புரிந்து கொள்ள முடியும் என்ற நம்பிக்கையை ஏற்ப்படுத்தியிருக்கிறது. அதற்கு முக்கிய காரணம் சொக்கனின் நகைச்சுவை கலந்த எழுத்துக்கள் தான். புத்தகத்தை வடிவமைத்தவருக்கு தாராளான மனம் போலும். எழுத்துக்களை கொட்டி அடைக்காமல், விசாலமாக வடிவமைத்திருக்கிறார். </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">மேற்படி தகவல்களுக்கு:</div><div style="text-align: justify;"><a href="http://ve.bdu.ac.in:8080/tamil/mat/matt03/html/mat03009epp1.htm">http://ve.bdu.ac.in:8080/tamil/mat/matt03/html/mat03009epp1.htm</a></div><div style="text-align: justify;"><a href="http://www.tamilvu.org/courses/degree/a041/a0411/html/a04115l2.htm">http://www.tamilvu.org/courses/degree/a041/a0411/html/a04115l2.htm</a></div><div style="text-align: justify;"><a href="http://www.thinakaran.lk/2009/09/02/_art.asp?fn=f0909022&p=1">http://www.thinakaran.lk/2009/09/02/_art.asp?fn=f0909022&p=1</a></div><div style="text-align: justify;"><a href="http://www.tamilauthors.com/01/28.html">http://www.tamilauthors.com/01/28.html</a></div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-74402324735615133302010-08-13T07:09:00.001+05:302010-08-13T07:14:09.404+05:30நொட்டாங்கை<meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இந்தா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இத அவர்கிட்ட கொடு...</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இந்தாங்க...</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஏல</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">! எப்பவும் இடதுகைதானா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">வலது கையால கொடுடா...</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">என</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">்னங்க</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">தம்பிக்கு இடதுகை பழக்கமா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எனக்கு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> கூட இடதுகை பழக்கம்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> தான்</span><span lang="TA" style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">(அவருக்கு அவ்வளவு சந்தோஷம்)... தம்பிக்காக அஞ்சு ரூபா குறைச்சுக்கறேன்.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஐம்பது ரூபா ஜால்ராவுக்கு அஞ்சு ரூபா தள்ளுபடி</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நம்ம லேண்ட்மார்க் மாதிரி </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">10% </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">தள்ளூபடி</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">. </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அந்த தம்பி நாந்தேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்புறம் அந்த கடை மதுரை</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">யில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> எதோ ஒரு ரத வீதி</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">யில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> இருக்கு. அதுவரைக்கும் எனக்கு மட்டும் தான் அப்படி ஒரு பழக்கம் இருக்குன்னு நினைத்திருந்தேன்.</span><span lang="TA" style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஒவ்வொரு வருஷமும் ஆகஸ்ட் </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">13</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ம் தேதி இடதுகை பழக்கமுடையவர்கள் தினம்</span><span lang="TA" style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கொண்டாடுகிறார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> (<span lang="TA">யார் கொண்டுகிறார்கள் என்பது தெரியவில்லை</span>, <span lang="TA">யாராவது நல்ல புத்திசாலி வியாபாரியா இருக்கலாம்</span>)</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">. </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அந்த வாய்ப்பை நானும் பயன்படுத்திக்கிறேன்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">. </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அதுக்காகத்தான் இந்த பதிவு.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நான் முதலில் குச்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சி</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> பிடிச்சு எழுத ஆரம்பிச்ச அப்போ</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடது கையா</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> எழுத ஆரம்பிச்சேன். அம்மா குச்சியை பிடுங்கி வலது கையி</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல் </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கொடுத்தாங்க. கொஞ்ச நேரம் வலது கையி</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல் </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எழுதிட்டே இருப்பேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">;</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> எப்படித்தான் மாறுமோ தெரியாது</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஆனா இடதுகைக்கு குச்சி மாறிடும். எங்க மைதிலி டீச்சர்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அதான் எங்க எல்.கே.ஜி டீச்சர்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">முதல்ல திட்டினாங்க</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்புறம் அடிச்சாங்க. ஆனா என்னால மாத்திக்கவே முடியல. சரி எப்படியோ தொ</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">லை</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஞ்சு போன்னு எல்லாரும் விட்டுட்டாங்க.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இந்த இடதுகை பழக்கம் எதனால் வருதுன்னு ஏகப்பட்ட பேர் ஆராய்ச்சி பண்ணியிருக்காங்க. ஒரு பிரபலமன தியரிப்படி</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நம்ம மண்டைக்குள்ள மூளை மூளை அப்படின்னு ஒன்னு இருக்குமாம். அது வலது பக்கம் இடது பக்கம்னு இரண்டு பிரிவா இருக்குமாம். இடது பக்க ஆதிக்கம் அதிகமா இருந்தா வலதுகை பழக்கமும்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">வலது பக்க ஆதிக்கம் அதிகம் இருந்தா இடதுகை பழக்கமும் வருமாம். இதனால எனக்கு மூளை இருக்குங்கிறதையும்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அதுல ஒரு பகுதியாவது வேலை செய்யுதுங்கறதையும் நீங்க மறுக்க முடியாது. </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இன்னொரு தியரிப்படி அம்மாவோட தொப்பைகுள்ள இருக்கும் போது எந்த கை நம்ம வாய்க்கு பக்கத்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">தில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> இருக்குகோ அந்த கை பழக்கம் வருதாம். இன்னொருவர் கரு உருவாகும் போது அதிக டெஸ்டோஸ்டீரோன் சுரந்தால் இடது மூளை அவ்வளவா வளராதுன்னு சொல்றார். அதனால வலது மூளை ஆதிக்கம் அதிகமாயிடுமாம். அப்புறம் வழக்கமா சொல்லற ஒரு பதில். எல்லாமே டி.என்.ஏ</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">-</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">க்கு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">உ</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ள்ள தான் இருக்குனு சொல்லிட்டு</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இப்போ இருக்கா இல்லையான்னு ஆரா</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ய்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ச்சி பண்ணறாங்க. </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">(</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நன்றி</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">: <span lang="TA">விக்கிபீடியா</span>)</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நான் சுமார் </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">99%</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> வேலைகளை இடதுகையால் தான் செய்கிறேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சாப்பிடுவது தவிர. சிலர் சாப்பாட்டையும் இடதுகையால் சாப்பிடுவதை பார்த்திருக்கிறேன். சிலர் சில வேலைகளுக்கு மட்டும் இடதுகையை பயன்படுத்துவார்கள். ஓர் எளிய உதாரணம்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சச்சின். சச்சின் இடதுகையால் எழுதுவார்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஆனால்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">வலதுகையால் தான் பந்துவீசுவார். சிலர் வேண்டுமென்றே இடதுகை பழக்கத்திற்கு மாறுவார்கள். டென்னிஸ் வீரர் ரபேல் நாடல்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்படி மாறியவர் தான். பெரும்பாலும் அனைத்து வீரர்களும் வலதுகை வீரர்களை எதிர்த்தே பயிற்சி செய்வார்கள். அப்படி பயிற்சி செய்தவர்களுக்கு எதிராக இடதுகையில் ஆடுவது லாபம்.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுகை பழக்கம் உள்ளவர்களுக்கு சங்கடங்கள் இருக்கிறது. பெரு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ம்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">பாலும் எல்லா உபகரணங்களும் வலதுகை பழக்கத்தை மட்டுமே மனதில் கொண்டு அமைக்கப்படுகின்றன. கத்திரிக்கோல்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கம்ப்யூட்டர் மவுஸ்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கதவு தாழ்பாழ்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இப்படி நிறைய சொல்லலாம்.</span><span lang="TA" style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இதெல்லாம் மற்றவர்கள் சொல்லி எனக்கு தெரிய வந்ததே தவிர</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எனக்கு ஒரு போதும் இவை சங்கடமாக தெரியவில்லை.</span><span lang="TA" style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எல்லா பொருட்களும் வலதுகை பழ</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">க்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கத்திற்கு ஏற்ப வடிவமைக்கப்படுவதால்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுகை பழக்கம் உள்ளவர்கள் அதிகமாக விபத்தில் சிக்குகிறார்கள்.</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஆனா</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இந்த பழக்கம் ஒரு நல்ல அடையாளம். எங்க வகுப்பில் ஒரே உயரத்தில்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கிட்டதட்ட ஒரே நிறத்தில் </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இர</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ண்டு நடராஜன் இருந்த</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">போது</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> நான் </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">லெப்ட்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’ </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நடராஜன் ஆனேன். அதற்கு முன்னா</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> சிறிய வகுப்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">பில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> என் பேர் நொட்டாங்கை (இந்த நொட்டாங்கையும் பீச்சாங்கையும் எப்படி எங்கிருந்து வந்ததுன்னு தெரிஞ்சவங்க கண்டிப்பா சொல்லுங்க!). நான் இடதுகையில் எழு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">துவதை</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> ரொம்ப ஆச்சரியமா பார்த்தவங்க</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நிறைய பேர். சிலர் நான் இடதுகையில் எழுதுவேன்னு சொன்னதும் </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்படியா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">நீ வலமிருந்து இடம் எழுதுவியா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">?’ </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ன்னு கேப்பாங்க</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அதாவது உருது எழுதற மாதிரி. எழுதிக்காமிச்ச பிறகுதான் அவங்களுக்கு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ச்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> சந்தேகமே தீரும். </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுகையா</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ல்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> எழு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">துவதில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> எந்த ஒரு கஷ்டமும் இல்ல. ஆனா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சில சூழ்நிலைக் கஷ்டங்கள் மட்டும் இருக்கு. என் வகுப்பில் ஒருவரோ இருவரோ தான் அப்படி இருப்பார்கள். சராசரியா நூறு பேர் இருக்கற வகுப்பில் அதுவே அதிகம். ஒரு பெஞ்சில் ஆறு பேர் உட்கார வேண்டும். நான் இடதுபக்க ஓரத்தில் உட்காரவில்லை என்றால்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கண்டிப்பா பக்கத்தில் உள்ளவனின்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"> (</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">வலதுகையால் எழுதுபவர்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">)</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> முழங்கையும் என் முழங்கையும் இடிக்கும். இரண்டு பேரும் சரியா எழுத முடியாது. அரசிய</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">லில்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> நாற்காலி போல</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">,</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;"> பள்ளிக்கூடத்தில் பெஞ்சு ஓரத்துக்கு அத்தனை போட்டி இருக்கும். அதை அடைய அதிக சாமர்த்தியம் வேணும். நான் எழு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">து</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ம் போது ஒவ்வொரு வரியும் எனக்கு செங்குத்தா தான் எழுதுவேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அதுக்கு ஏத்தாப்புல காகிதத்தை திருப்பி வச்சுப்பேன். </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஒரு முறை பரீட்டையில் நான் வலது பக்க ஓரமா </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">உட்கார்ந்திருந்தேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுபக்கம் இன்னொருத்தன். மேற்பார்வைக்கு வந்தவர்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அவர் பெயர் என்னமோ இருந்துட்டு போகுது. நாங்க அவரை செல்லமா சதுக்க பூதம்னு தான் கூப்பிடுவோம் (சதுக்க பூதம்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சிலப்பதிகாரத்தில் ஒரு பாட்டில் வருகிறது). அவருக்கு நான் அந்த பையனுக்கு உதவி செய்கிறேனோன்னு ஒரு சந்தேகம். மனுஷன் கேள்வியால் துளைத்துவிட்டார்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">பரீட்டையே எழுதவிடவில்லை.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஒரு தடவை ஏதோ கல்யானமோ காதுகுத்தோ</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ஒரு வீட்டுக்கு போயிருந்தோம். அங்க</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுகையால பானையில் இருந்து தண்ணீர் எடுத்துக் குடிச்சேன். அங்க வந்த ஒரு அம்மா </span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">'Don't you have manners?' </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்படின்னு கேட்டாங்க. அப்போ நான் அஞ்சாப்பு படிச்சிட்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">டி</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ருந்தேன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">; ‘manners’ </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்படின்னா என்னனு தெரியாது. எதோ அவங்ககிட்ட இல்லாதத கேக்கறாங்கன்னு நெனச்சு</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">க்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கிட்டேன். எனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச வேலை</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">பந்தி பரிமாறுவது. சில பேர்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">இடதுகையால சாதம் போட்டா நான் சாப்பிட மாட்டேன்னு சொல்லியிருக்காங்க. சிலர்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">என்னோட இடதுகை பழக்கத்த சொன்னவுடன்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, ‘</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">அப்படின்னா பரவாயில்லை! தாராளமா பரிமாறு</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">’ </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">ன்னு சொல்லியிருக்காங்க.</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">கடைசியா ஒரு விஷயத்தோட முடிச்சுக்கறேன். இடதுகை பழக்கமுடைய நிறைய பிரபலங்கள்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">சாதனையாளர்கள் இருங்காங்க. அதனால்</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">எல்லா இடதுகை பழக்கம் உள்ளவங்களும் அப்படித்தான் புத்திசாலியா</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 150%;">திறமைசாலியா இருப்பாங்கன்னு ஒரு நம்பிக்கை உலகம் பூராவும் பலருக்கு இருக்கு. என்னைப் பார்த்த பிறகு சிலர் அந்த நம்பிக்கையை மாத்திகிட்டிருக்காங்க. நீங்க எப்படி</span><span style="font-size: 9pt; line-height: 150%;">?<o:p></o:p></span></div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-57884495085354438112010-07-28T07:08:00.001+05:302010-07-30T07:07:55.754+05:3022 வருடங்கள்<span style="font-size: small;"><i>இன்றுபுதி தாய்ப்பிறந்தோம் என்று நீவீர்<br />
எண்ணமதைத் திண்ணமுற இசைத்துக் கொண்டு<br />
தின்றுவிளை யாடியின்புற் றிருந்து வாழ்வீர்<br />
தீமையெலாம் அழிந்துபோம், திரும்பி வாரா.<br />
- மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதியார்</i></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">இன்னிக்கி பிறந்த நாள்; எனக்கு தான். போஸ்டர் ஒட்டி கொண்டாடற அளவுக்கு தம்பிப் படையெல்லாம் இல்லாததால நானே அறிவிச்சுக்கறேன். நான் பொறந்து இருபத்தி ரெண்டு வருஷம் முடிஞ்சாச்சு. இது ஏழு கழுத வயசா, இல்ல எட்டு கழுத வயசான்னு தெரியல. யாருக்காவது தெரிஞ்சா கண்டிப்பா சொல்லுங்க. <br />
<br />
22 வயசுல எதைப் பண்ணினாலும் உலகமே உத்துப்பாக்கற அளவுக்கு சாதிச்சவங்க மத்தியில நான் ஒன்னும் பண்ணிடல (அதான் எல்லாருக்கும் தெரியுமே). என்னிக்காவது ஒரு நாள் இந்த உலகம் என்னையும் மதிச்சு திரும்பி பார்க்கும்னு ஒரு நம்பிக்கை மட்டும் இருக்கு. ஒன்னாங்கிளாஸ் படிச்சப்ப கோமாளி வேஷம் போட்டேன், எனக்கு ரொம்ப பொறுத்தமா இருந்ததுன்னு முதல் பரிசு கொடுத்தாங்க. ஒரு திருக்குறள் போட்டில பரிசு கிடைச்சுது. அப்புறம், ஒன்னுத்துக்கும் பிரயோஜனம் இல்லாத சான்றிதழ்கள், சில ப்ளாஸ்டிக் டப்பாக்கள் சம்பாதித்தேன் (எல்லாம் பரிசா கிடைச்சது தான்!).<br />
<br />
இதுவரைக்கும், இது எனக்கு வேணும்னு ஒரு விஷயத்துக்கு கூட உழைச்ச நினைவில்லை. எல்லாம் அதுவா அமைஞ்சது தான். ஒடிப் போய் ஒரு பஸ் கூட பிடிச்சதில்லை. இந்த பஸ் இல்லாட்டி அடுத்த பஸ்; இந்த முறை இல்லாட்டி அடுத்த முறை. இது ஒரு தாரக மந்திரமாவே ஆயுடுச்சு. கோட்டையைப் பிடிக்கும் ஆசை மட்டும் இன்னமும் இருக்கிறது. கூடவே நிறைய கவலையும் (எல்லாம் இந்த உலகத்தப் பற்றிதான்). நானே எதிர்பார்க்காம நடந்த சில விஷயங்கள், +2ல ஸ்கூல் பர்ஸ்ட் வந்தது; இயந்திரவியல் படிச்சது.<br />
<br />
சின்ன வயசுல யாரவது கேட்டா, 'நான் டாக்டர் ஆகப் போறேன்'ன்னு சொல்லுவேன். கம்ப்யூட்டர் பார்த்து வாய் பொளந்த நாளில் 'கம்ப்யூட்டர் எஞ்சினியர் ஆவேன்'ன்னு பிதற்றிக் கொண்டிருந்தேன். பிளஸ் 2 படிக்கும் போது பயோடெக்னாலஜி படிக்கனும்னு ஆசை வந்தது. அண்ணா பல்கலைகழக கவுன்சிலிங்கில் உட்கார்ந்த பிறகுதான் நான் இயந்திரவியல் படிக்கப்போறேன்னு தெரிஞ்சது. இப்போ யாராவது என்கிட்ட வந்து ' நீ அடுத்து என்ன செய்யப் போற?'ன்னு கேட்டா கண்டிப்பா நான் முழிக்கத்தான் செய்வேன்.<br />
<br />
இது கால்-வாழ்க்கை குழப்பமா கூட இருக்கலாம் (அதான் Quarter-Life Crisis). ஒரு சமயம் எல்லாமே சாத்தியமா தெரியுது. அடுத்த சமயம் எதோ பொந்துக்குள்ள இருப்பது போல இருக்கு. வெளில வந்துடலாம்னு ஒரு நம்பிக்கையும் கூடவே இருக்கு. அதனால் பிரச்சனையில்லை. <br />
<br />
அடுத்த வருடம் பார்க்கலாம் எவ்வளவு மாறியிருக்கிறேன் என்று.</span>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com4Bengaluru, Karnataka, India12.971606 77.59437612.6370475 77.127456999999993 13.3061645 78.061295tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-90046493306075257932010-05-09T07:08:00.001+05:302010-05-15T17:03:44.349+05:30புத்துணர்ச்சியில் மூழ்கிடுங்கள் - லிம்கா புதிய விளம்பரம்<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/lyO-lF3OQno&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/lyO-lF3OQno&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<br />
கள்ளத்தனமாய் கண்கள் பேச<br />
ஏதேதோ செய்து என்னை வீழ்த்த<br />
குளிர்ந்து போனேன்<br />
சிலிர்த்து நின்றேன்<br />
மீண்டும் என்னை சீண்ட வாயேன்<br />
உள்ளிருக்கும் ஆசைகள்<br />
உடைந்து கொண்டு பாயாதோ?<br />
சாரல் தொட்ட பூவைப் போல<br />
காலைப் பனியின் கனவுக்குள்ளே<br />
கலந்து நாமும் கரைந்து போவோம் வா<br />
சின்ன சின்ன சீண்டல்களில்,<br />
என்னைக் கொஞ்சம் கொல்வாயா?Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2Bengaluru, Karnataka, India12.971606 77.59437612.6370475 77.127456999999993 13.3061645 78.061295tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-53074028863315188662010-04-04T07:17:00.003+05:302010-04-04T11:52:37.345+05:30யானைக் காதல்உண்மைதான். காதல், எப்போது? எப்படி? தொடங்கும் என்பதை அறியவே முடியாது. தொடங்கியதாகவே தெரியவில்லை;ஆனால், என் கூடவே காதலும் வளர்ந்திருக்கிறது. அப்போது எனக்கு ஐந்துவதிருக்கும், யானையை நேரில் பார்த்திருக்கவில்லை. ஆனால், அவர்கள் வீட்டு மரயானை ஏனோ பிடித்திருந்தது. அழுகையின் பலம் எல்லையற்றது. காலமும் இடமும் கைக்கொடுத்தால் அழுகை வரலாறுகள் படைக்கும். அழுதேன், அடம்பிடித்தேன் அவர்கள் மரயானை என்னுடையதானது.<br />
<br />
எழுத்தாளர் <a href="http://www.sramakrishnan.com/"><i>எஸ்.ரா</i></a> சொல்வது போல் யானைகள் ஒரு மகாமெளனம் ஊர்வது போலவே இருக்கின்றன. யானைகள் எப்போதும் ஒரு ஆழ்ந்த தியானத்தை கொள்கின்றன. <i>தெய்வத்தின் குரலில் மகாபெரியவர்</i> யானைகள் எத்தனை பார்த்தாலும் அலுக்காது என்கிறார். பாரதிக்கு யானைதான் நண்பனே. குழந்தைகள் முதல் முதியவர் வரை யானை என்று சொன்னலே சிலிர்க்கிறார்கள். தெய்வத்தின் படைப்பில் காய்கறி முதல் கரப்பான்பூச்சி வரை நமக்கு ஏதாவது பிடிக்காமல் போகின்றன. விதிவிலக்கு, நிலவும் யானையும்.<br />
<br />
தொருவில் யானை வரும்போது, ஏதோ ஒரு பழைய நண்பன் வருவதைப் போலவே உணர்கிறேன். சிறு வயதில் யானையின் சாணத்தை மிதித்து விளையாடுவோம். அதன் நார்நாரன சாணம் பாதத்தில் ஒரு குறுகுறுப்பை ஏற்ப்படுத்தும். நாங்கள் தூங்கினால் எழுப்புவதற்கு நெல்லையப்பர் கோயில் யானைதான் வரவேண்டும் என்று எங்கள் தந்தை விளையாட்டாய்ச் சொல்வதுண்டு. சமீபத்தில் குருவாயூர் ஆநத்தாவளத்திற்கு சென்றுவந்தோம். ஒரே இடத்தில் அத்தனை யானைகளைப் வெவ்வேறு வயதில், வண்ணத்தில் பார்த்தோம். அவை ஏதோ ஒரு இசைக்கு ஆடிக்கொண்டே இருக்கின்றன.<br />
<br />
யானையை ஆனை என்னும் போது எதோ ஒரு குழந்தைகள் குறிப்பதுபோல் அழகாக உள்ளது. ஆனைகள் ஏதாவது சுட்டித்தனம் செய்துகொண்டே இருக்கின்றன; கொஞ்சம் பெரிய குழந்தைகள். அவை எதையோ நினைத்து சிரித்துக்கொண்டிருக்கின்றன. ஆனைகள் அழகான படைப்பு; எந்தப் பக்கம் பார்த்தாலும் ஒருவித முழுமை தெரியும். எனக்கு யானையின் பின் அழகுதான் பிடிக்கும். யானைகளின் ஆட்டம் அலாதியானது. அத்தனை பெரிய உடம்பை லாவகமாக அசைப்பது அவற்றுக்கு மட்டுமே சாத்தியம்.<br />
<br />
புனிதமாகக் கொண்ட பொருட்களை நம்மிடமிருந்து ஏதோ ஒரு தொலைவிலேயே வைத்துவிடுகிறோம். முதற்கடவுளாகவும் புத்தனாகவும் காண்பதால்தான் என்னவோ அதனழகை பலரும் கவனிப்பதில்லை. எங்கள் தொருவுக்கு யானை வந்தபோது, எதிர் வீட்டுப் பாட்டி அதன் ரோமத்தை மழித்துத் தரமுடியுமா? என்று பாகனிடம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். அத்தனை பெரிய யானைக்கு எப்படிச் சவரம் செய்வார்கள் என்று யோசித்தேன். பின்பு பேரம் படியாததால் யானை போய்விட்டது. பல வருஷமாக எங்கள் பாட்டி ஒரு யானைப் பல் வைத்திருந்தாள்; தலைவலி, பல்வலிக்கு தேய்த்துக்<br />
கொள்வதற்கு. அப்பல்லிற்கு குறைந்தது ஐம்பது வயதிருக்கும். பார்ப்பதற்கு ஒரு பாறைத் துண்டம் போலவே இருக்கும்.<br />
<br />
அத்தனை மகாஜந்துவையே ஆட்டிவைக்கிறான் மனிதன் என்கிறார்கள். யானைகள் எட்டணாவை வாங்கிக்கொண்டு சலாம் போடும் அர்ப பிராணி இல்லை. உண்மையில் அவை ஒரு பண்டிதனைப் போல் நடந்துகொள்கின்றன. அதன் வால் பலத்திற்குக்கூட நம் பலம் ஈடாகுமா என்பது சந்தேகம்தான். அகந்தை சிறிதும் இல்லாமல் மிகப் பொறுமையுடன் தன்னைவிட தாழ்ந்த மனிதன் சொல்கேட்டு நடக்கின்றன. அவை கோபம் கொண்டால் என்ன நடக்கும் என்பது நமக்கு நன்றாகவே தெரியும்.<br />
<br />
யாரையாவது வாழ்த்த வேண்டுமானால் 'யானையைப் போல் வாழ்' என்றாலே போதும். நெல்லைப் பக்கங்களில் காத்திகை தினத்தன்று பெண்கள் யானை விளக்கு ஒன்று ஏற்றுவார்கள். தன்னுடைய சகோதரன் யானைக்கு நிகரான பலம், அறிவு, வாழ்நாள் போன்றவை கொண்டு வாழ வேண்டியே யானை விளக்கை ஏற்றுகிறார்கள்.<br />
<br />
புண்ய அத்மாக்கள் எல்லாம் யானையாய் பிறக்குமோ என்று ஒரு சந்தேகம்.<br />
<br />
எனக்கும் கூட ஒரு நாள் ஆனையாய் மாறிவிட ஆசைதான்.<br />
<br />
குருவாயூரிலும் திருச்செந்தூரிலும் என் அண்ணன்(கிஷோர்) எடுத்த வீடியோ.<br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/5W5lOeAPN_4&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/5W5lOeAPN_4&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object> <br />
<br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/uNYQAj4mF98&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/uNYQAj4mF98&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com3Bengaluru, Karnataka, India12.971606 77.59437612.6370475 77.127456999999993 13.3061645 78.061295tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-77498133092049507762010-03-07T07:48:00.001+05:302010-03-07T07:55:30.133+05:30நீங்க பள்ளிகூடத்துக்கு போகும்போது அழுதிருக்கீங்களா?<span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;"></span><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">நீங்க பள்ளிகூடத்துக்கு போகும்போது அழுதிருக்கீங்களா</span>?</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">நான் ரொம்ப அழுத்தில்ல. </span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">இன்னிக்கி காலேல ஒரு குட்டி பொண்ணு அழுதுட்டே பள்ளிக்கூடத்துக்குப் போச்சு. கூடவே ஒரு அம்மா ஒரு குச்சியோட</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">அடி விழுந்துறுக்கும்ன்னு நெனக்கிறேன். </span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">அனேகமா எல்லா குழந்தைக்கும் பள்ளிக்கூடம் பிடிக்கறதில்ல. என் அண்ணா பையன் பள்ளிக்கூடம் போகாம இருக்க என்னென்னமோ காரணம் சொல்லரான். </span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">எங்க வீட்ல நான் நல்லா படிக்கனும்னு ஆசை. ஏதோ என்னால முடிஞ்சவரைக்கும் படிச்சேன். எட்டு மணிநேரம் காத மட்டும் திறந்துவச்சுட்டு ஒக்காந்திருக்கனும். வரலாறு</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">அறிவியல்</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">புவியியல் என்னென்னமோ மாறி மாறி வரும். எனக்கு கணக்கு மட்டும் தான் பிடிக்கும். பன்னிரென்டாம் வகுப்புலேந்து கல்லூரி வரைக்கும் புடிக்காத பாடம்னா தூங்கிடுவேன். ஆட்டு மூளை</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">தவளை இதயம்</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">இதெல்லாம் எதுக்கு படிக்கறேன்னு தெரியாமலெயெ படிச்சாச்சு.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">பள்ளிக்கூடம் ஜெயில் மாதிரிதான்</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">என்ன மேஜை</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">கரும்பலகை</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">மாணவர்கள்(கைதிகள்)</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">ஆசிரியர்(காவலர்) இதெல்லாம் இருக்கும். யோசிக்கவும் மாட்டாங்க</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">யோசிக்கவிடவும் மாட்டாங்க. அச்சிட்டதெல்லாம் உண்மை</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">ஆசிரியர் சொன்னா எல்லாமே சரி</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">ரெட்டகோடு நோட்ல பக்கம் பக்கமா எழுதனும் (எவ்வளவு எழுதியும் என் கையெழுத்து மாறவேயில்ல).</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">பேசக்கூடாது</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">சிரிக்ககூடாது</span>, <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">புன்னகைக்க கூடாது</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">இதெல்லாம் ரொம்ப தப்பு. தப்புபண்ணினா பிரம்பு பிஞ்சிரும். நான் சிரிச்சதுக்கெல்லாம் அடி வாங்கியிருக்கேன். லீடருக்கு உங்கள புடிக்கலைனா அவன் வேற போட்டுக்கொடுப்பான்.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">பள்ளியில் ரொம்ப மோசமானது ஒப்பிடுதல். நம்மள எல்லாத்தோடும் எல்லாரோடும் ஒப்பிடுவாங்க. நீ குள்ளமா இருக்க</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">குண்டா இருக்க</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">நீ முட்டாள்</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">அவன் புத்திசாலி. சம்பந்தமே இல்லமா ஒப்பிடிவாங்க</span>; <span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">சச்சினையும் உசேன் போல்டையும் ஒப்பிடற மாதிரி முட்டாள்தனம்தான் பள்ளியில நடக்குது.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">உங்களுக்கு பள்ளியப் பத்தி சுகமான ஞாபகங்கள் இருக்கலாம். என்னோட பள்ளிப்பருவத்தில நான் அனுபவிச்சது ரொம்ப கம்மிதான். அந்த பருவத்தில குறுக்கப்பட்ட எண்ணங்களை மாற்றுவது கஷ்டமா இருக்கு. பள்ளிக்கூட நண்பர்கள் யாருடனும் இப்போ தொடர்பு அவ்வளவா இல்லாதது வருத்தமா இருக்கு.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">பள்ளிக்கூடத்துக்கு போய்த்தான் கத்துக்கனும் ஒன்னும் இல்ல. உங்க குழந்தைகள் பள்ளிக்கு போக விரும்பலென்னா தயவுசெஞ்சு கட்டாயப் படுத்தாதீங்க.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif";">வாழ்க்க நெறிய கத்துக்கொடுக்கும்...</span><o:p></o:p></span></div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-88291314849100141602010-02-06T16:23:00.006+05:302010-04-14T12:10:07.167+05:30வேலையில் முன்னேற!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><a href="http://nhm.in/shop/978-81-317-2962-5.html" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://nhm.in/img/978-81-317-2962-5_b.jpg" width="130" /></a></span></div><span style="font-size: small;"><br />
</span><br />
<meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தலைப்பு: வேலையில் முன்னேற சக்ஸஸ் ஃபார்முலா</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">எழுத்தாளர்: டாக்டர் கேரன் ஓடாஸோ </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தமிழில்: ஆக்குலர் ரவி</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பதிப்பகம்: கிழக்கு பதிப்ப்பகம்</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> </span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">விலை: ரூ.</span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">125</span></div><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"><a href="http://nhm.in/shop/978-81-317-2962-5.html">மேலும் விபரங்களுக்கு...</a></span><br />
<meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">இது கார்பரேட் நிறுவனங்களின் காலம். மிகப் பிரம்மாண்டமான கட்டிடங்கள்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">அதிகமான ஊழியர்கள் இவை மட்டுமே கார்பரேட்களின் அடையாளம் இல்லை. அவர்களின் தொழில்முறை</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">செயல்முறை</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">அணுகுமுறை</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">போன்ற பலவும் முறைப்படுத்தப்பட்டவை. எல்லோருக்குமே ஒரு கார்பரேட் கனவு இருக்கிறது. அரசியல் கட்சிகள் முதல் அப்பள வியாபாரிகள் வரை தங்கள் நிறுவனங்களை ஒரு கார்பரேட் போல நடத்தவே முனைகிறார்கள். சந்திரபாபு நாயடு</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தனது கட்சியையும் ஆட்சியையும் ஒரு கார்பரேட்டின் தலைமை அதிகாரி போன்றே நடத்தினார் என்பார்கள் (இரண்டுமே மோசமாக வீழ்ந்தன). இந்தியாவில் மென்பொருள் கார்பரேட் நிறுவனங்களில் வேலை பார்க்க அத்தனைப் போட்டி.</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">இப்போது கார்பரேட் என்பது ஒரு கனவுக் கூடாரம்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">உள்ளே நுழைய பலரும் பிரியப்படுகிறார்கள். ஆனால்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">உள்ளே பல கனவுகள் அடையாளமற்றுப் போகின்றன. ஆனால்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பல கனவுகளை</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">முதற்க் கனவான நிறுவனத்தின் லட்சியத்தோடு இணையச் செய்வதில் தான் கார்பரேட்களின் வெற்றி அடங்கியுள்ளது.</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><i><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;">டாக்டர் கேரன் ஓடாஸோ</span></i></span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> எழுதிய </span><span style="font-size: small;"><i><span style="line-height: 115%;">The Truth About Managing Your Career</span></i></span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">என்ற புத்தகத்தை கிழக்கு பதிப்பகம் </span><span style="font-size: small;"><i><span style="line-height: 115%;">'</span></i><i><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;">வேலையில் முன்னேற சக்ஸஸ் ஃபார்முலா</span></i><i><span style="line-height: 115%;">'</span></i></span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"> </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">என்ற தலைப்பில் தமிழில் வெளியிட்டுள்ளது</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">; </span><span style="font-size: small;"><i><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; line-height: 115%;">ஆக்குலர் ரவி</span></i></span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> மொழி பெயர்த்துள்ளார். புதிதாக வருபவர்கள் தங்கள் நிறுவனங்களைப் பற்றி அறிந்துகொள்ளவும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">அவர்களின் தயக்கத்தைப் போக்கவும் </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">'Corporate Induction' </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">என்று ஒரு பயிலரங்கம் நடத்துவார்கள். கல்லூரி முடித்து நிறுவனங்களில் சேர்பவர்கள் தங்களை எப்படி மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்று பேருரையே நிகழ்த்துவார்கள். என்ன உடை உடுத்த வேண்டும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">எப்படி உடுத்த வேண்டும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">டை கட்டுவது எப்படி</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">பெல்ட் போடுவது எப்படி</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">என்று புறத் தோற்றத்தைப் பற்றி சொல்லுவதோடு</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">மற்றவர்களிடம் நீங்கள் எப்படி நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்றும் கற்பிப்பார்கள். சுருக்கமாகச் சொல்லுவதானால் "இத்தனை நாள் நீ மனுசனா இருந்துட்ட</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">இனிமே அப்படி இருக்காத"</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">இதை சுற்றிவளைத்து மண்டையில் ஏற்றுவார்கள்.</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">அனுபவங்கள் கற்றுத்தரும் விசயங்களை வேறெதுவும் தர முடியாது. இன்று எதை எதை எப்படிச் செய்வது என்ற தலைப்பில் பல கட்டுரைகளும் புத்தகங்களும் வெளிவருகின்றன (</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">Type 'how to' in google search bar and wait 2 secs). </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">எப்படி வேலை செய்வது</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">? </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">என்றே பல புத்தகங்கள் உள்ளன. புதிய வேலைக்கு போகும் ஆர்வத்தில் இந்த புத்தகத்தைப் படித்தேன். பல விசயங்கள் தெரிந்ததுதான்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">அனாலும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">கேரன் சில சாதாரண விசயங்கள் கூட எப்படி உங்களை மேலேற்றும் என்று விளக்குகிறார். குறிப்பாக உங்கள் மேசையை எப்படி வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று ஒரு ஃபார்முலாவில் விளக்குகிறார்.</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">மொத்தம் </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">60</span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"> ஃபார்முலாக்கள் இப்புத்தகத்தில் தரப்பட்டுள்ளது. புது வேலையில் எப்படி இருக்க வேண்டும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">சக ஊழியர்களிடம் எப்படி இருக்க வேண்டும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">தொடர்புகளை எப்படி உருவாக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் விரிவாக தந்துள்ளார். என்றுமே தொடர்புகள் தமாக உருவாவதில்லை</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">நீங்கள் தான் உருவாக்குகிறிர்கள். மற்றவர்களை வேலைவாங்குவது எப்படி</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">கூட்டங்களில் எப்படி பேச வேண்டும்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">விமர்சனங்களை எப்படி எதிர்கொள்வது என்றும் சொல்கிறார். </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small; line-height: 115%;">60 </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">ஃபார்முலாக்களும் உங்களுக்கு பயன் தருபவையே. உங்கள் வேலையில் பல்வேறு கட்டங்களில் கடைபிடிக்க வேண்டியவையே. ஆனால்</span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">ஒரு சேர படித்தால் அசதி தான் வருகிறது. ஒரே மாதிரி வார்த்தைகளே அனைத்திலும் பயன்படுத்தியிருக்கிறார்கள். அங்கங்கே சில எழுத்துப் பிழைகளும் உள்ளன. வழக்கமாக கிழக்கு பதிப்பகத்தின் சிறப்பான அட்டை வடிவமைப்பு இதில் இல்லை. மொத்தமாக எதோ </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;">'Rule Book' </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;">போல உள்ளது.</span><br />
<br />
<span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: small; line-height: 115%;"><iframe ="" frameborder="0" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no" src="http://www.flipkart.com/affiliateiframe.php?bc=FFFFFF&tc=000000&lc=0000FF&buy=yes&isbn=8131729621&affid=INNatarblo&type=3&border=yes" style="height: 260px; width: 120px;"></iframe> </span><span style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-54494310891711727872009-12-20T13:07:00.003+05:302009-12-26T06:01:14.797+05:30இதெல்லாம் நமக்கு சகஜம்நேற்று ஒரு இன்டர்வியூவிக்கு போய் வந்தேன். கேள்வியால் துவைத்துக் காயப்போட்டுவிட்டார்கள். <br />
<br />
இதெல்லாம் நமக்கு சகஜம். <br />
<br />
மனச தேத்த இந்த வீடியோ... பாருங்க<br />
<br />
<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VC7z6ziXnqU&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/VC7z6ziXnqU&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-25015646481869766462009-12-13T07:31:00.001+05:302009-12-26T06:04:49.143+05:30வெற்றி நிச்சயம்!நீங்கள் முன்னேற எவ்வளவு நேரம் உழைக்கிறீர்கள். இந்த அருமையான விடியோவைப் பாருங்கள்.<br />
<br />
<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/MDLK6Ds88Ok&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/MDLK6Ds88Ok&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2556493171063731115.post-54984563369169437642009-11-20T04:51:00.003+05:302009-11-20T04:55:35.471+05:301857 சிப்பாய் புரட்சி<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://nhm.in/img/978-81-8493-116-7_b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://nhm.in/img/978-81-8493-116-7_b.jpg" width="130" /></a><br />
</div><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">தலைப்பு: </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">1857<span lang="TA"> சிப்பாய் புரட்சி</span><o:p></o:p></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">எழுத்தாளர்: உமா சம்பத்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">பதிப்பகம்: கிழக்கு பதிப்பகம்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">விலை: ரூ.</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">100<o:p></o:p></span><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="http://nhm.in/shop/978-81-8493-116-7.html"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">மேலும் விபரங்களுக்கு...</span></a><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5Clakshya%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Latha;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-2146435069 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Latha;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-
</style><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">வெறுப்பின் முடிவு என்னவாக இருக்கும்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">கோபத்தின் முடிவு என்னவாக இருக்கும்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">போர்களின் முடிவு என்னவாக இருக்கும்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">வெறுப்பு</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, <span lang="TA">கோபம்</span>, <span lang="TA">போர் இதெல்லம் ஒரே உணர்ச்சியின் பல்வேறு படிமங்கள். இவற்றின் முடிவு இழப்பைத் தவிர ஒன்றுமில்லை. வெறுப்பினால் அமைதி</span>; <span lang="TA">கோபத்தால் </span></span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">நிம்மதி</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; <span lang="TA">போரினால் உயிர் போய்த்தான் ஆகவேண்டும். இவற்றால் கிடைக்கப்போவது ஒன்றுமில்லை.</span><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ஆனால்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">போரைத் தவிர வேறுவழியில்லை அவர்களை அழிப்பதற்கு. எங்கிருந்தோ வந்தார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">வியாபாரம் செய்தார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">நண்பர்கள் ஆனார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">அதிகாரம் செய்தார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">இப்போது அநியாயம் இழைக்கிறார்கள். அகண்ட பாரதமும் அவர்கள் வசம்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">கிழக்கிந்திய கம்பெனியிடம். அக்கினிக் குஞ்சுகள் போல் மக்களிடம் இருந்துவந்த வெறுப்பு ஒன்றுகூடி பறங்கியரை எதிர்த்த ஆண்டு </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">1857. </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">இந்த சிப்பாய்க் கலகம் தான் முதல் இந்திய சுதந்திரப் போர் என்று அழைக்கப்படுகிறது.(ஆனால் வேலூரில் </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">1806 </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ரிலேயே சிப்பாய்க் கலகம் நடந்தது.)</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">சிப்பாய்க் கலகம் தொடங்குவதற்கு ஒரு முக்கியக் காரணம் மதம். கம்பெனியின் படையில் இந்துக்களும் முஸ்லிம்களும் அதிக எண்ணிக்கையில் இருந்தார்கள். பன்றிக்கொழுப்பினால் பூசப் பட்ட குண்டுகளை இருமதத்தவரும் ஏற்க மறுத்தார்கள். அதனை எதிர்த்து மங்கள் பாண்டே என்ற சிப்பாய் தனியாக புரட்சி நடத்தினான்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">அவன் அடக்கப்பட்டான். ஆனால்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">அவன் ஏற்றிவிட்ட நெருப்பு அசுர வேகத்தில் பரவியது. </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">(<span lang="TA">சிப்பாய்களுக்குள்ளும் மதம் மற்றும் சாதிரீதியான வேறுபாடுகள் நிறையவே இருந்தன.</span>)<o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">பல்வேறு அரசர்களும் ஆங்கிலேயர்கள் மீது கடுப்பில் இருந்ததால் சிப்பாய்களுக்கு உதவி கிடைப்பதில் சிக்கல் இல்லை. போராட்டத்திற்கு நாள் குறிக்கப்பட்டது அது மே </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">31, 1857. </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ஆனால்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">மீரட்டில் முன்னதாகவே தொடங்கியது. வெறுப்பின் உச்சத்திலிருந்த சிப்பாய்கள் வெள்ளைக்காரர்களைக் கொன்று குவித்தார்கள். இங்குதான் புரட்சியின் குரூர முகம் தொடங்கியது. புரட்சியாளர்களின் குறி வெள்ளை உயிர்களாக மட்டுமே இருந்தன. பெண்கள் குழந்தைகள் என்று ஒருவரையும் விட்டுவைக்கவில்லை. அவர்களின் ஆத்திரம் அவர்களைச் செலுத்தியது.</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">மீரட்டிலிருந்து தில்லி சென்று பின்னர் ஊர் ஊராகப் பரவியது புரட்சி. வெள்ளையர்கள் ஆட்டம் கண்டார்கள். ஆனால்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">அனைத்து சிப்பாய்களும் புரட்சியில் இல்லை. சீக்கியப் படைகள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">கூர்காப் படைகள் என சில படைகள் ஆங்லேயருக்கு மிக விசுவாசமாக நடந்துகொண்டன. கடைநிலை ஊழியர்கள் காட்டிய விசுவாசமே வெள்ளையர்களை வாழவைத்தது என்று வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கூறுகிறார்கள். ஒரு கோட்டை முற்றுகையின் போது </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">24 <span lang="TA">மணிநேரத்தில் ஒரு கிணறையே சீக்கியச் சிப்பய்கள் தோண்டியதாக கூறப்படுகிறது. புத்தகத்தின் இறுதியில் உள்ள ரஸ்ஸெல் என்னும் ஆங்கில பத்திரிக்கையாளரின் குறிப்பு இதைத்தான் சொல்கிறது "கடைநிலை இந்திய ஊழியர்களின் ஆதரவினால் தான் ஆங்கிலப்படை தாக்குபிடித்தது."</span><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">புரட்சியாளரகள் தாமாக கிளம்பிவிடவில்லை. அவர்களுக்கு பின் பல பெரிய தலைகள் இருந்தன. நானா சாகிப்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, <span lang="TA">தாத்தியா தோப்பி</span>, <span lang="TA">குன்வர் சிங்</span>, <span lang="TA">ஜான்சியின் லட்சுமி பாய்</span>, <span lang="TA">மெளல்வி அகமது ஷா போன்று பலர் புரட்சியினை வழிநடத்தினர். ஆனால் இதில் நானா சாகிப்</span>, <span lang="TA">தோல்விக்கு பிறகு தனக்கும் புரட்சிக்கும் சம்பந்தம் இல்லை என்று ஒரு கடிதம் எழுதியதாக கூறப்படுகிறது. இதில் ஜான்சி ராணியை பலருக்கும் தெரிந்திருக்கும். தன்னுடைய இருபது வயதில் ஒரு பெரிய புரட்சி செய்தவள். தாத்தியாவும் குன்வர் சிங்கும் சிப்பாய்ப் புரட்சியில் வெள்ளையர்களுக்கு சிம்ம சொப்பனம். இவர்களின் வீரம் ஆங்கிலேயர்களுக்கு பெரும் இழப்பை ஏற்ப்படுத்தியது.</span><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">பல்வேறு இழப்புகளை இருதரப்பும் சந்தித்தது. ஆயிரக்கணக்கன உயிர்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ஏராளமான பொருளிழப்பு</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">வெறுப்பின் விளைவு இந்த இழப்புகள் மட்டும்தான். ஒவ்வொருவராக புரட்சி தலைவர்கள் வீழ்ந்தார்கள்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">புரட்சியின் வேகம் குறைந்து</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">மீண்டும் கிழக்கிந்திய் கம்பெனியிடமே ஆட்சி வந்தது. ஆனால் முடிவில் சிறு மாற்றம்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ஆட்சி அனைத்தும் இப்போது இங்கிலாந்து ராணியின் கீழ் வந்துவிட்டது. ஆனால் கிழக்கிந்திய கம்பெனி இன்னும் போகவில்லை</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">; </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">அதற்கு பல வருடங்கள் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது.</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">எழுத்தாளர் உமா சம்பத் சிப்பாய்ப் புரட்சியின் அனைத்து நிகழ்வுகளையும் தந்திருக்கிறார் என்றே நினைக்கிறேன். ஆனால்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">இது வரலாற்று புத்தகமா</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">, </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">இல்லை ஒரு கதையாக கூறமுற்பட்டுள்ளாரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் இப்புத்தகம் </span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">1857 </span><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">சிப்பாய் புரட்சியின் ஒரு எளிய அறிமுகமாகவே இருக்கிறது. தொடந்து போர்களாக வருவதால் பாதியிலேயே அலுப்புதட்டுகிறது. அதற்கு கண்டிப்பாக எழுத்தாளரைக் குறை கூற முடியாது.</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span>
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="TA" style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;">ஒரு வரலாற்று புத்தகம் என்பதால் ஒரு எதிர்பார்ப்பு இருந்தது. புத்தகத்தில் பல போர்களின் காலம் துல்லியமாக தரப்படவில்லை. காலவரிசைப் பட்டியலும்</span><span style="font-family: "Latha","sans-serif"; font-size: 9pt; line-height: 115%;"> (Timeline) <span lang="TA">இணைக்கப்படவில்லை. மேலும் ஆங்கில நூல்களில் உள்ளது போன்று அகரவரிசையில் வகுகப்பட்ட (</span>Index<span lang="TA">) சொற்கள் இல்லை. இதனால் இப்புத்தகத்தை </span>Reference <span lang="TA">ஆக பயன்படுத்துவது கடினம். இவற்றையெல்லாம் சேர்த்தால் இன்னும் நன்றாக இருக்கும்.</span></span>
</div><br />
Natarajan Venkatasubramanianhttp://www.blogger.com/profile/16079405282009365426noreply@blogger.com0